Czy istnieje jakiś sposób, żeby pozbyć się ciągłego strachu?

Otóż od kiedy pamiętam, i to nawet już kiedy chodziłam do gimnazjum, miałam problemy z akceptacją własnej osoby i otoczenia. Środowisko w którym żyłam jak o dziecko wmawiało mi, że jestem, że tak powiem, do niczego. Przez to pojawiły się kompleksy. W późniejszym okresie zaczęłam mieć problemy z nadciśnieniem, potwornymi bólami głowi, kołataniem serca, omdleniami. Lekarze nie stwierdzili u mnie żadnej choroby.

W liceum przechodziłam przez depresję, ale nie leczyłam jej, miałam też skłonności do samookaleczenia, a także myśli samobójcze. Ale sobie z tym poradziłam sama. Obecnie jestem na studiach, studiuję pedagogikę, i pomimo tego, że moje problemy ze zdrowiem psychicznym uważałam za rozdział zamknięty okazało się, że się myliłam. Nie potrafię mówić bez trzęsącego się głosu kiedy stoję na środku sali, robi mi się słabo. Mam też takie dni kiedy nic mi nie jest, a czuję się jakbym miała lada moment zachorować na grypę. Bardzo się denerwuję.

Nie wiem co mam zrobić i co zrobię w przyszłości, jeśli będę musiała pracować, jeśli się tak bardzo nienaturalnie denerwuję i mam chęć ucieczki z miejsca, w którym obecnie jestem. To zaczyna powoli znowu przeradzać się w stan depresyjny. A nie chcę znowu przeżywać tych potwornych dni z tymi okropnymi myślami i strachem przed wszystkim co jest na tym świecie. Czy istnieje na to jakiś sposób, żeby raz na zawsze pozbyć się tego ciągłego strachu?

KOBIETA ponad rok temu

Dziecko autystyczne w przedszkolu

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu? Obejrzyj film i dowiedz się więcej o przebywaniu dziecka autystycznego w przedszkolu.

Witam serdecznie.

Opisywane przez Panią trudności mogą wskazywać na zaburzenia lękowe o typie fobii społecznej. Początek fobii społecznej ma miejsce najczęściej w dzieciństwie, po doświadczeniu styuacji upokorzenia, ośmieszenia - dokładnie tak, jak to Pani opisała. Wówczas dochodzi do powstania negatywnych przekonań na swój temat, które określiła Pani jako ,,kompleksy".  Samo jednak słowo ,,kompleksy" ma wydźwięk ujemny, dodatkowo piętnujący osobę ,,zakompleksioną", jako słabszą, mniej wartościowy.

Tymczasem większość ludzi, którzy doznali poniżającej ich sytuacji, pozbawionych wsparcia i otuchy - rozwinie podobne przekonania na swój temat. Mogą one pozostawać ,,uśpione" w głębszych warstwach świadomości i nie dawać o sobie znać, dopóki nie dojdzie do stresowej sytuacji, z którą trudno sobie poradzić, jak np. utraty pracy, zmiany miejsca zamieszkania itp. Wówczas negatywne przekonania mogą zostać aktywowane, powodując pogorszenie samopoczucia. Przejawia się to w obniżeniu nastroju, nasileniu lęku oraz zmianie zachowania, np. tendencji do unikania innych ludzi, izolowaniu się.

Jeśli jest Pani głęboko przekonana o swojej mniejszej wartości, zaczyna Pani również w specyficzny sposób postrzegać otoczenie, tak aby uzasadnić swoje przypuszczenia. Np. dokonując prezentacji przed grupą ludzi, będzie Pani najprawdopodobniej skupiona na jednej - dwóch osobach okazujących znudzenie, a nie będzie Pani dostrzegać kilkunastu innych osób słuchających z zainteresowaniem.

Pokonywanie fobii społecznej to m.in. planowanie pewnych ,,eksperymentów", które mają za zadanie sprawdzić, czy słuszne są Pani obawy dotyczące stytuacji budzących lęk. Razem z terapeutą opracowuje Pani np. najgorszy możliwy scenariusz danej sytuacji i sposób jej rozwiązania, stopniowo ćwiczy Pani sytuacje, których starała się Pani unikać, nabierając coraz większej pewności. Kolejnym etapem pracy terapeutycznej może być docieranie do źródła Pani przekonań związanych z obniżoną samooceną.

Fobii społecznej często towarzyszy depresja, która dodatkowo pogłębia objawy związane z fobią: w obu zaburzeniach występuje obniżona samoocena, unikanie trudnych sytuacji oraz kontaktów z innymi ludźmi, niedocenianie własnych możliwości poradzenia sobie ze stresem.

Zarówno fobię społeczną, jak i depresję można skutecznie leczyć. Polecam Pani konsultację u specjalisty psychiatry oraz psychoterapię poznawczo - behawioralną. Poniżej znajdzie Pani informacje związane z podobnym problemem: http://portal.abczdrowie.pl/pytania/czy-to-jest-depresja-czy-fobia-spoleczna-a-moze-jedno-i-drugie http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jakie-cwiczenia-przy-fobii-spolecznej

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty