Czy możliwe, że mam fobię społeczną?

Witam! Mam 17 lat, jestem kobietą. Od dłuższego czasu staram się zrozumieć, co mi jest. Im jestem starsza, tym jest coraz gorzej. Panicznie unikam coraz bardziej wychodzenia z domu, wypadów z przyjaciółmi, zwykłej rozmowy. Ogromnie się przy tym męczę, staje się to dla mnie torturą, czerwienie się, pocę, drżą mi ręce i głos, siedzę jakby mnie potraktowano paralizatorem, nie potrafię się wyluzować. Ostatnio mam problem z rozmawianiem nawet z najbliższymi osobami. Nie wiedziałam, czym to wszystko jest spowodowane, ta niska samoocena, krytyka względem siebie, tchórzostwo, wstyd z powodu nawet najbanalniejszej rzeczy, aż wreszcie ktoś całkiem przypadkowo powiedział mi o fobii i zaczęłam czytać na ten temat. Najgorsze jest to, że większość, a nawet prawie wszystkie objawy się zgadzają. Nie wiem, czy jest możliwe, że mam fobię i co z tym zrobić. Proszę o pomoc. Paulina

KOBIETA, 17 LAT ponad rok temu

Pierwsza pomoc przy napadzie padaczkowym

Witam serdecznie,

Opisywane objawy wskazują na zaburzenia lękowe pod postacią fobii społecznej. Fobia społeczna jest zaburzeniem polegającym na obawach przed sytuacjami oceny, krytyką. Początkowo może ograniczać się do określonych sytuacji (np. przemawianie w miejscu publicznym), z czasem może się utrwalać i ulegać generalizacji (dotyczyć nowych obszarów: np. rozmowy z obcymi osobami, jedzenia w miejscu publicznym). Zazwyczaj rozwija się w reakcji na stresujące wydarzenie, np. doznanie publicznego ośmieszenia, upokorzenia.

Początek objawów często ma miejsce w dzieciństwie. Do typowych objawów fobii społecznej należą: niepokój, drżenie rąk, kołatanie serca, duszność, suchość w ustach, nudności, zawroty głowy, biegunka, parcie na mocz.

Podstawowym sposobem radzenia sobie jest unikanie sytuacji wywołujących napady złego samopoczucia. Prowadzi to do coraz większej izolacji i narastania zaburzeń. Unikając bowiem sytuacji, których się boimy, nie nabywamy doświadczenia poradzenia sobie z trudną sytuacją. Podstawową formą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia, w szczególności: psychoterapia poznawczo-behawioralna. W leczeniu są również stosowane z dobrym efektem leki przeciwdepresyjne o dodatkowym działaniu przeciwlękowym. W tej sytuacji wskazana jest konsultacja u lekarza psychiatry celem rozpoczęcia profesjonalnego, skutecznego leczenia.

Polecam również wątek dotyczący podobnych problemów: http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jakie-cwiczenia-przy-fobii-spolecznej.

Pozdrawiam serdecznie i życzę szybkiej poprawy samopoczucia

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty