Czy potrzebna jest interwencja specjalisty od autyzmu?

Witam,

mam w rodzinie 14-miesięcznego chłopca. Może jestem przewrażliwiona, ale od jakiegoś czasu wydają mi się dziwne jego zachowania. Kiedy miał 7-8 miesięcy ładnie skupiał się na obrazkach w książeczce, gaworzył, śmiał się, interesowały go zabawki. W 9-10 miesięcy coś tam gadał, typu ba-ba, ma-ma. Chodzić zaczął w wieku 11 miesięcy. Od jakiegoś czasu dziecko zamilkło, nie mówi, nie powtarza, nie skupia się na zabawkach, wręcz hipnotycznie zachowuje się na reklamach, nie ma siły, żeby go odciągnąć. Nie reaguje na wołanie po imieniu i kiedy mu się coś pokazuje, jest jakby głuchy. Nie zwraca uwagi na osoby w pomieszczeniu, najwyżej na mamę. Cały czas chodzi po mieszkaniu, otwiera szafki, wywala, nie bawi się zabawkami tylko przypadkowymi przedmiotami (np, garnek, pilot, komórka, sztućce). Lubi wykładać jakieś rzeczy i wkładać je z powrotem. Jedyne zabawki, na których skupia się przez chwilę to takie, które po przyciśnięciu święcą albo grają. Nie pokazuje oka, ucha, czy zwierząt w książce, jakby nie słuchał. Nie prosi o picie czy jedzenie. Najczęściej głośno krzyczy i mama domyśla się, że mały chce pić, albo jeść.

Inne osoby z rodziny też zauważyły, że chłopiec jest jakby oderwany od rzeczywistości. Bardzo mało śpi, 1,5 godz w ciągu dnia, a wieczór kończy się często po północy (jest niezmordowany). Często wstaje w nocy i chodzi po domu. Nie wiem czy warto zwrócić uwagę rodzicom (bo powiedzą, że się wtrącam, to młode małżeństwo i ich 1 dziecko), ale czytam, że wczesna diagnoza i terapia są niezbędne. Ale z drugiej strony on ma dopiero 14 miesięcy, więc może za wcześnie na obawy. Jestem dalszą krewną, ale z częstym kontaktem i od 1,5 miesiąca jakoś to mnie męczy. Czy powinnam dać sobie spokój?

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Agresja u dzieci autystycznych

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o agresji u dzieci autystycznych.

Witam serdecznie!

Domyślam się ,że jest Pani emocjonalnie związana z dzieckiem i jego rodzicami i w związku z tym zależy Pani na jego dobru. Często zdarza się, że osoby, które widzą dziecko co jakiś czas szybko dostrzegają postępy w rozwoju lub niepokojące zachowania. Chłopiec wchodzi w fazę intensywnego rozwoju, który charakteryzuje się bieganiem, tłuczeniem i ciskaniem. Dziecko w tym wieku potrafi już samodzielnie chodzić i nie potrzebuje pomocy innych osób. Korzysta ze zdobytej wolności. Przejawia również inną aktywność polegającą na wkładaniu przedmiotów do pudeł, szaf, szuflad, a także wyciąganiem ich i rozrzucaniem.
Zmianie ulegają również fazy snu. Najczęściej dziecko potrafi spać w ciągu trzech drzemek w ciągu dnia - porannej, późnoprzedpołudniowej i popołudniowej. Ranna drzemka może łączyć się ze snem nocnym, a przedpołudniowa z popołudniową. Spanie wieczorem jest raczej rzadkie. Niemniej, jednak jeśli zauważy Pani, że dziecko nie reaguje na imię, na wołanie, zachętę do zabawy to proponuję powiedzieć o swoich obawach rodzicom chłopca w możliwie konkretny, ale delikatny sposób. Może Pani zasugerować wizytę kontrolną u laryngologa i w poradni diagnozującej słuch, aby wykluczyć trudności w funkcjonowaniu aparaty słuchu.

Pozdrawiam.

0
Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz
73 poziom zaufania

Witam
Nie powinna Pani dawać sobie spokoju. Z dzieckiem widać,że dzieje się coś niepokojącego. Wszelkie wczesne działania diagnostyczne i terapeutyczne są dlatego zalecane gdyż czym wcześniej się coś rozpozna tym wartościowsza będzie pomoc. Proponuję konsultację z psychologiemni neurologiem.
Pozdrawiam AM

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty