Czy zachowanie córki może świadczyć o autyzmie?

Witam,

moja córka skończyła 24 miesiące i nie wykazuje postępów w mowie i komunikacji. Właściwie nic nie mówi, nie chce powtarzać słów, rzadko mama, tata, papa, cze (cześć). Za to posiada swój niezrozumiały język (paplanina). Ciągnie za rękę jak coś chce lub stoi i podskakuje. Denerwuje się przy tym, ale krótko. Raczej nie wskazuje ręką, nie potrafi pokazywać części ciała lub zwierzątek na obrazkach. Ignoruje moje pytania, jakby nie słyszała. Reaguje na proste polecenia typu chodź z mamą, daj piłkę, rączkę, idziemy spać itd. Nie potrafi kiwać głową na tak lub nie. Nie sygnalizuje potrzeb fizjologicznych. Bardzo lubi kartkować kolorowe gazety, książki, oglądać zdjęcia, ale gdy coś jej pokazuję w książeczce, czytam bajkę, to szybko się nudzi i odchodzi.

Lubi bawić się sama, muszę być jednak w pobliżu, czasami przynosi mi zabawki lub obrazki. Potrafi bawić się zabawkami, ale nudzi się, zmienia je na inne, nosi ze sobą pluszaki, przytula misie. Lubi przytulać się do mnie, taty lub babci. Obejmuje mocno ręką za szyję. Niechętnie rozstaje się ze mną, tłumaczę jej wtedy gdzie idę i po co, patrzy się na mnie i słucha jakby rozumiała. Czasami jednak sprawia wrażenie zamyślonej i nieobecnej. Cieszy się na widok rodziców, uśmiecha się, podnosi rączki, pomaga rozbierać się, rozpina mi kurtkę, zdejmuje szalik, biega z pokoju do pokoju. Lubi łaskotki i głośno się śmieje. Cieszy się, gdy ktoś przychodzi domu, jest towarzyska, nie boi się obcych, na początku trochę się wstydzi, a potem zaczepia. Lubi bawić się ze starszymi dziećmi, ta zabawa głównie polega na bieganiu i obserwowaniu. Rówieśnikom zabiera zabawki, złości się, reaguje płaczem na krzyk lub płacz innych dzieci.

Widziałam kilka razy, jak zatyka uszy bez wyraźnego powodu. Jest sprawna ruchowo, szybko biega, skacze na kanapach, bardzo ciekawa, wszędzie zagląda, szpera w szufladach, szafkach,w mojej torebce, wyciąga papiery, jakieś drobiazgi, bawi się kosmetykami. Ze mną bawi się w chowanego, a-kuku, śmieje się wtedy głośno, biega ze mną za rękę na różne sposoby np. tyłem lub podskakując. Czasami naśladuje, np. rozmawia na niby przez telefon ( jest to pilot, książeczka lub kalkulator), maluje się pędzelkiem. Przegląda się w lustrze, robi miny, uśmiecha się do siebie. Uwielbia muzykę, ma swoje ulubione piosenki, tańczy i "śpiewa", cieszy się i piszczy. Chętnie spędza czas poza domem, lubi wyjazdy, spacery, zabawy z psem. Lubi oglądać reklamy w tv, niektóre bajki, piosenki, wtedy nic do niej nie dociera. Jest spostrzegawcza, wie gdzie chowam niedozwolone rzeczy, słodycze, trudno coś przed nią ukryć. Lubi układanki i puzzle (ok. 20 elementów), szybko się uczy, na początku przygląda się jak układam, trochę pomaga, a później już sama.

Nie wiem, co o tym wszystkim myśleć, niepokoi mnie brak mowy, niechęć do powtarzania, ignorowanie wołania i pytań. Z drugiej strony nie ma innych problemów. Córka rzadko choruje, ma dobry apetyt, je chętnie przy stole, próbuje sama widelcem lub palcami. Sprawnie pije ze szklanki lub łyżeczką. Lubi kąpiele (i wszystkie zabawy z wodą), czesanie, ubieranie się. Rodzina dostrzega, że córka jest "inna", twierdzą, że to sprawa charakteru i nie widzą problemu. Bardzo proszę o poradę, jak postępować z córką, gdzie szukać pomocy, czy potrzebna jest konsultacja z lekarzem i jakim?

Dziękuję.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Czy autyzm jest wyleczalny?

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, czy autyzm jest wyleczalny.

Witam serdecznie,

Podstawowym warunkiem rozpoznawania autyzmu są nieprawidłowości w kontaktach społecznych. Dziecko autystyczne nie wykazuje np. potrzeby dzielenia się emocjami, osiągnięciami z inymi (np. nie pokazuje, nie przynosi zabawek). Może nie nawiązywać kontaktu wzrokowego, nie odwzajemniać emocji innych ludzi. Z Pani opisu wynika, że córka interesuje się otoczeniem, odwzajemnia emocje, cieszy się na widok rodziców.

Jednym z podstawowych kryteriów rozpoznawania autyzmu wczesnodziecięcego są nieprawidłowości w komunikowaniu się. Dziecko powinno wypowiadać pojedyncze słowa przed ukończeniem 2 rż. Powinno również kompensować niedostatki mowy przy pomocy gestów, mimiki. Z Pani opisu wynika, że córka wypowiada niektóre słowa, choć część z nich zniekształca, irytuje się, gdy jest nierozumiana. Tak więc nie wskazuje to na objawy autyzmu. Tempo rozwoju umiejętności językowych wykazuje pewne indywidualne różnice. Ponadto, córka może zaspokojać swoje potrzeby mimiką i ,,paplaniną", jeśli otoczone jest przez troskliwą, wyczuloną na sygnały dziecka rodziną.

Kolejny warunek rozpoznania to powtarzające się, stereotypowe wzorce zachowań, zainteresowań i aktywności. Objaw ten może polegać na uporczywym zaabsorbowaniu właściwością przedmiotu - np. wydawanym przez niego dźwiękiem lub jego kształtem, fakturą. Dziecko autystyczne jest również szczególnie przywiązane do określonych rutynowych czynności.

Zachowania i zainteresowania Pani córki są prawidłowe i dostosowane do wieku. Dziecko chętnie bawi się przez naśladowanie wielu czynności i nie wykazuje stereotypowych zachowań, które byłyby niepokojące. Dziecko dwuletnie może nie koncentrować się na słuchaniu bajki, ponieważ może nie rozumieć wszystkich sformułowań i skupiać dostatecznie długo uwagi. Może ignorować część pytań, jeśli nie rozumie ich treści lub jest zbyt zaabsorbowana inną czynnością.
Diagnoza autyzmu wydaje się więc mało prawdopodobna.

W razie wątpliwości, należy zbadać przede wszystkim słuch dziecka. Mogą Państwo również skorzystać z konsultacji w poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży.

Kontrola załatwiania potrzeb fizjologicznych wykazuje duże indywidualne różnice. W wieku 2 lat wiele dzieci regularnie zgłasza potrzeby fizjologiczne. W celu wyjaśnienia wątpliwości, możecie Państwo zgłosić się do pediatry, który ewentualnie skieruje do odpowiedniego specjalisty.

Serdecznie pozdrawiam

0
Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz
73 poziom zaufania

Witam
Myślę,że konieczna jest wizyta u logopedy bo rozwój mowy jest osłabiony. Natomiast konsultacja psychologiczna również nie zaszkodzi mimo sugestii ze strony,że wszystko jest kwestią charakteru. Skoro w pewnych płaszczyznach widać jak Pani powiedziała inność to tym bardziej trzeba to sprawdzić. Pozdrawiam AM

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty