Dzienne spożywamy około 10-20 mg żelaza w diecie. Z tego przyswajanych jest tylko około 5-10 proc. Niedostateczne spożycie żelaza może prowadzić do anemii objawiającej się zmęczeniem, dusznością, bólami głowy, kłopotami z koncentracją i z snem. Zazwyczaj jest to anemia mikrocytarna.
Jeśli lekarz stwierdzi taką anemię niezbędna jest uzupełnianie niedoborów żelaza. Żelazo można przyjmować w formie zastrzyków i tabletek doustnych. O tym, która forma jest lepsza decyduje lekarz. Zależy to od stopnia niedoboru żelaza oraz od tego jak jest ono przyswajane. Żelazo ulega wchłanianiu w jelicie cienkim, w górnym odcinku przewodu pokarmowego. Jeśli brakuje bakterii, które pośredniczą w jego wchłanianiu lub śluzówka jelita jest uszkodzona, wtedy może dojść do zaburzenia we wchłanianiu żelaza i wtedy najlepiej jest je podawać jako zastrzyki. Jeśli istnieją wątpliwości co do możliwości wchłaniania żelaza jako tabletek można wykonać krzywą wchłaniania żelaza. Do laboratorium idzie się wtedy na czczo, pielęgniarka pobiera krew do badania. Następnie drogą doustną podawany jest preparat żelaza i oznaczany jest jego poziom we krwi poprzez pobieranie krwi w regularnych odstępach czasu. Na tej podstawie można powiedzieć czy dochodzi do upośledzenia wchłaniania.
Wchłanianie żelaza drogą doustną można zwiększyć poprzez przyjmowanie go na czczo, między posiłkami. Ponadto jego wchłanianie ulega zwiększeniu przy dużej podaży witaminy C, która znajduje się w owocach cytrusowych Warto też dostarczać żelaza z naturalnych źródeł. Znajduje sie ono np. w czerwonym mięsie, warzywach zielonych i burakach.
Tabletek z żelazem nie powinno się ssać ani żuć. Jeśli się to robi, może dojść do owrzodzenia w jamie ustnej. Przebarwienia zębów występują rzadko i zazwyczaj szybko znikają.
