Depresja u 17-latki?

Witam! Jestem dziewczyną, mam 17 lat, zastanawiam się, czy w tak młodym wieku depresja może wystąpić? Dawniej byłam uśmiechniętą, szczęśliwą osobą, która potrafiła cieszyć się życiem, teraz uśmiechem zakrywam łzy i obawy bliskich. Jakiś czas temu zmieniłam się, stałam się smutna, mój nastrój stanowczo się obniżył, często wybucham i płaczę, wtedy nie potrafię przestać, jestem bezsilna. Przestałam czerpać radość z życia, obniżyła się moja samoocena, stałam się dla siebie bardzo krytyczna, drażni mnie wszystko, brak mi cierpliwości, nie chcę jeść. Pojawił się strach i lęk przed ciemnością, nie potrafię spać przy zgaszonym świetle, od razu wpadam w panikę, dlatego śpię przy zapalonej lampce. Nie potrafię sobie z tym poradzić.

Nie ma we mnie motywacji do działań, niekiedy źle się czuję. Myślę, że najlepiej byłoby pójść spać i już nigdy się nie obudzić, wtedy miałabym już spokój. Boję się, że to depresja. Moja babcia cierpiała na tę chorobę, pamiętam, choć wtedy byłam mała, odwiedzałam ją w ośrodkach, w których wtedy przebywała, widziałam, w jakim złym stanie psychicznym wtedy się znajdowała, nie zapomnę jej. Odeszła za szybko, miała zaledwie 54 lata, teraz ja boję się o swoje życie. Jeszcze dziś zdecydowałam się na badania, które wykrywają depresję, moje wyniki pokazały stan ciężkiej depresji, nie wiem czy mam w to wierzyć, proszę o szybką odpowiedź, z góry dziękuję.

KOBIETA, 17 LAT ponad rok temu

Profilaktyka udaru mózgu

Udar mózgu, inaczej wylew, jest zespołem objawów klinicznych, które wiążą się z nagłym wystąpieniem zaburzenia czynności mózgu. Utrzymuje się on dłużej niż dobę, a u podłoża nie leży inna przyczyna niż naczyniowa. Profilaktyka udaru mózgu w bardzo dużym stopniu pomaga zapobiec jego wystąpieniu.

Paulina Witek Psycholog, Warszawa
74 poziom zaufania

Tak, depresja może pojawić się w każdym wieku. U osób w Twoim wieku pojawia się bardzo często. Jest to specyficzny moment w życiu, pełen niepewności, dojrzewania do podjęcia samodzielnego życia. To właśnie teraz kształtują się Twoje poglądy na świat, dostrzegasz niebezpieczeństwa, które do tej pory nie zwracały Twojej uwagi, widzisz wady osób, które były dla Ciebie autorytetem.

Nie wiem, o jakich badaniach depresji piszesz? Objawy i trudności, które odczuwasz mogą świadczyć o zaburzeniach lękowo-depresyjnych, nie muszą oznaczać ciężkiej depresji. Jeśli zależy Ci na pewnej diagnozie, powinnaś zgłosić się do lekarza psychiatry lub psychologa klinicznego. Najprościej będzie zgłosić się do Poradni Zdrowia Psychicznego, do której nie potrzebujesz skierowania od lekarza rodzinnego. Możesz również udać się na wizytę prywatną. Taki specjalista powinien podać dokładną diagnozę i ustalić leczenie. Możliwe, że potrzebne będzie wspomaganie farmakologiczne, ale najważniejsza jest psychoterapia.

Pamiętaj, że trudności, które przeżywasz, z pomocą specjalisty możesz pokonać, a fakt, że Twoja babcia chorowała na ciężką depresję nie determinuje podobnej choroby u Ciebie. Spróbuj przejrzeć inne wpisy na naszej stronie, a przekonasz się, jak wiele dziewcząt w twoim wieku ma podobne problemy. Chciałabym, aby te słowa podniosły Cię na duchu i pomogły uwierzyć, że uda Ci się przełamać lęk i smutek.

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty