Czy warto przesuwać horyzont?
Witam
Czytając Pani wpis zauważam, że w ciągu krótkiego czasu w Pani życiu zaszło dużo zmian. Zmiana szkoły, zmiana otoczenia rozumiana jako nowe miejsce zamieszkania, nowi znajomi. Każda zmiana w życiu to potencjalny generator stresu a u Pani tych zmian jest dużo i niestety nie są to zmiany, które postrzega Pani jako coś pozytywnego.
Wysoki poziom stresu spowodowany aktualną sytuacją, przekłada się bezpośrednia na obniżenie i pogorszenie Pani nastroju. Opisane przez Panią objawy w postaci smutku, częstego płaczu, izolacji od ludzi, drażliwości, nadmiernej senności, większej męczliwości no i myśli o śmierci w dość znacznym stopniu pokrywają się z objawami depresji.
Zachęcam więc na początek do wykonania sobie prostego testu Skala Depresji Becka. Narzędzie to można znaleźć na internecie na stronach psychiatrów lub psychologów (http://www.katowice-psycholog.pl/skala-depresji-becka.html). Jeśli po wypełnieniu kwestionariusza i kliknięciu interpretacji dostanie Pani komunikat, że to umiarkowana lub silna depresja to w pierwszej kolejności należy udać się do lekarza Psychiatry. Wyniki wskazujące na umiarkowaną lub silną depresję wymagają włączenia farmakoterapii. Posiadanie przez Panią myśli o charakterze samobójczym to kolejny element, który wskazuje na konieczność wprowadzenia farmakologicznego leczenia przeciwdepresyjnego. Leczenie farmakologiczne to opcja, od której należy zacząć.
Zachęcam także do skorzystania z pomocy psychologa lub psychoterapeuty aby na poziomie emocji, myśli i zachowania poradzić sobie z tym stanem.
Joanna Frąckowiak
Szanowna Pani,
profil rozwojowy człowieka obejmuje kilka znaczących etapów, tzw. kryzysów rozwojowych, które umożliwiają prawidłowy rozwój człowieka. Pani jest we wczesnej dorosłości, będzie kształtować się Pani osobowość, względnie stałe cechy; "wewnętrzny system regulacji pozwalający na adaptację i wewnętrzną integrację myśli, uczuć i zachowania w określonym środowisku (poczucie stabilności)". Pojawiają się różne dylematy, charakterystyczne w danym momencie rozwojowym, różne obszary aktywności, relacje młodej osoby z otaczającą rzeczywistością i społeczeństwem oraz odniesienia do samej siebie, biorąc pod uwagę aspekt: biologiczny, społeczny i psychologiczny. Predyspozycją do zaburzeń depresyjnych może być niska samoocena (poczucie własnej wartości). Impas, który Pani opisuje wymaga specjalistycznego wsparcia, psychoterapii - polecam paradygmat poznawczo - behawioralny, ze specjalistą łatwiej będzie zrozumieć problem i poradzić sobie z nim. Poprawi się Pani jakość życia.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Obniżone nastroju i uczucie samotności – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak pomóc mężowi cierpiącemu na depresję? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Uczucie samotności po wyjeździe do dużego miasta na studia – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
- Dlaczego jestem ciągle smutna? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Jak poradzić sobie z brakiem przyjaciół? – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
- Jak się pozbyć takich myśli? – odpowiada Mgr Kamila Dziwota
- Co to za życie, kiedy jedynym powodem jest strach przed śmiercią? – odpowiada Mgr Katarzyna Bilnik-Barańska
- Dlaczego nie jestem szczęśliwa, pomimo że mam wszystko? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Uczucie samotności po zmianie szkoły – odpowiada Dr Dominika Farley
- Czy borykam się z depresją? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
artykuły
W jaki sposób przezwyciężać życiowe trudności, które wydają się nie do pokonania? Wywiad z Magdaleną Nagrodzką
„Praca z ludźmi powinna przypominać na przykład mo
Czy jesteś niezależny?
Niezależność - cecha przywódców, ludzi sukcesu, sz
Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu
Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p