Dlaczego mój penis nie zmienił swoich rozmiarów odkąd miałem 10 lat?

Witam serdecznie, Mam na imię Adam, mam 20 lat - problem z którym do państwa przychodzę jest zapewne dość powszechny jednakże nurtuje mnie on od dłuższego czasu. Otóż mój penis nie zmienił swoich rozmiarów odkąd miałem 10 lat, początkowo oczywiście się tym nie przejmowałem, w wieku 17 lat miałem zabieg usuwania stulejki, który przebiegł prawidłowo - jednakże rozmiary mojego prącia do dnia dzisiejszego nie zmieniły się, są identyczne względem dekady wstecz - efektem tego stanu rzeczy są problemy psychiczne, włącznie z depresją, podjąłem już leczenie psychiatryczne - jednak nie o tym. Czy w związku z powyższym (braku rozwoju prącia) - który w stanie spoczynku wynosi ok. - 3 cm, w stanie wzwodu nieco mniej niż 10 cm - mam jakiekolwiek szanse na leczenie tej przypadłości? Czy to normalne że podczas okresu dojrzewania mój penis nie zmienił się? Dodam iż mimo tego jakże istotnego mankamentu, reszta mojego ciała rozwinęła się jak najbardziej prawidłowo, mam owłosienie łonowe, zarost, prawidłową budowę ciała - przeszedłem mutację, moje ciało rozwinęło się, jednak penis jest identyczny względem 10 lat wstecz. Jest jedna rzecz, z którą wiążę ww. stan rzeczy - w okresie klasy podstawowej w wyniku niefortunnego zdarzenia ucierpiało moje jądro - ból był nie do wytrzymania, jest możliwe że to odpowiada za taki stan rzeczy? Testosteron mam w normie. Póki jeszcze jestem młodym człowiekiem, chciałbym upewnić się czy nie ma wskazań do terapii hormonalnej, jak już wyżej wymieniłem rozwinąłem się prawidłowo, mam pełne owłosienie na ciele - czy w związku z tym są państwo w stanie obalić tezę wskazań do terapii hormonalnej? Oszczędzając mojego czasu i dyskomfortu wiążącego się z wizytami u lekarza. I jeszcze jedno pytanie, przepraszam że tak się rozpisuję - wydaję mi się że jakość mojego nasienia jest słaba, półprzezroczysta - obawiam się że mogę być bezpłodny - czy jednak jest to wywód nazbyt pochopny? Dodam że podczas wizyty przed zabiegiem usuwania stulejki, zapytałem się lekarza urologa o moje rozmiary, stwierdził w moim odczuciu bagatelizując powagę sytuacji że jest to normalne - niestety w moim odczuciu jako posiadacz prawie mikropenisa, nie wydaje mi się żeby było. Czy ktoś z państwa może polecić mi dalsze postępowanie - badania krwi, może jakieś badania genetyczne - bo przecież to bardzo dziwne że penis nie zmienia rozmiarów w tym okresie czasu. Bardzo proszę o jakieś odpowiedzi, za wszystkie serdecznie z góry dziękuję.
MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Morwa biała - idealna dla diabetyków i chorych na nerki

Morwa biała została przywieziona do Polski w latach pięćdziesiątych jako przysmak jedwabników. Jednak dopiero po latach doceniono jej zdrowotne właściwości. Wyciąg z owocu morwy działa przeciwbakteryjnie i odrobacza nasz organizm. A picie ekstraktu z liści morwy osłabia tworzenie się neurotoksycznych związków, które odgrywają znaczącą rolę w powstawaniu choroby Alzheimera. Morwa powoduje ograniczenie wchłaniania cukrów ? zmniejsza więc produkcję tłuszczu i odkładanie się tkanki tłuszczowej. Wyrównuje też poziom cukru we krwi, dlatego jest polecana diabetykom. Owoce morwy mają działanie przeciwgorączkowe i moczopędne. Podobnie jak jeżyny zawierają cukry, witaminy i minerały, dlatego warto je pić przy anemii, przeziębieniach, miażdżycy i chorobach nerek.

Aby stwierdzić micropenis, jego długość w stanie wzwodu nie może przekraczać 2-4 cm. Rozmiary prącia zależne są m.in. od czynników hormonalnych, jednak z tego co Pan relacjonuje nie ma objawów niedoboru hormonów płciowych. Należy pamiętać, że duże znaczenie mają geny i z dużym prawdopodobieństwem ( ponieważ, że ma Pan innych cech zaburzeń dojrzewania płciowego ) u Pana tak właśnie jest. Dla pewności należałoby skonsultować się z endokrynologiem aby wykluczyć niedobory hormonalne osi przysadka-podwzgórze-nadnercza. Jeśli w badaniach nie stwierdzi się odchyleń to pozostaje Panu interwencja chirurgiczna. Są obecnie nowoczesne metody wydłużania członka. Należy pamiętać, że każdy zabieg łączy się z ryzykiem. Zdaję sobie sprawę, że dolegliwość może być krępująca i frustrująca. Aby lepiej radzić sobie z tymi emocjami warto zgłosić się do psychologa, najlepiej seksuologa.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty