Dzień dobry.
Nie wiem czy słusznie, ale wyczuwam w Pani wypowiedzi duży smutku i żalu.
Zrozumiałe jest, że sytuacja, w której słyszymy, że ktoś nie czuje do nas tego samego, co wcześniej jest niebywale rozczarowujące oraz przygnębiające.
Chciałbym zwrócić Pani uwagę na dwie podstawowe sprawy. Po pierwsze chłopak zachował się niebywale uczciwie mówiąc Pani o tym bezpośrednio. Po drugie często w okresie rozwojowym, w którym obecnie się Pani znajduje wszystkie emocje, a zwłaszcza te związane z atencją, miłością i relacjami są nad wyraz przebarwione tzn. możemy rozumieć je znacznie mocniej niż fizycznie są one reprezentowane.
Sądzę, że dobrym rozwiązaniem w tej sytuacji będzie wasza wspólna rozmowa. Proszę porozmawiać z chłopakiem i wyjaśnić zaistniałą sytuację. Zapytać go co czuje i jak się ma, ale również dobrze by było gdyby Pani opowiedziała, co Pani poczuła i jak to na Panią wpłynęło.
Myślę, że nieoceniająca rozmowa, pełna uważności i życzliwości jest najlepszym lekarstwem.
Jeśli Pani nastrój i myśli związane z w/w sytuacją nie zmienią się, albo zmienią się na gorsze to zachęcam do konsultacji psychologicznej w miejscu, w którym się Pani uczy bądź w Poradni Zdrowia Psychicznego.
Życząc otwartości, uważności i powodzenia,
Dariusz Pysz-Waberski
