Dlaczego przez większość mojego życia czuję strach przed czymś?

Witam, od dawna czuję, że jest coś ze mną nie tak, ale z racji mojego młodego wieku i niechęci powiedzenia mamie o moich problemach psychicznych. Jestem w związku od ponad roku, i nie wiem czy psycholog mógłby pomóc mi jeśli chodzi o to. Boję się też zlekcewazenia powaznosci mojego zwiazku przez nasz mlody wiek. Moim problemem jest ogromna zazdrosc i nieufnosc, niekontrolowane napady gniewu (np. Przypomnienie sobie starej sytuacji, w ktorej bylam zazdrosna), wypominanie starych zachowań, które uważam że były w jakiś sposób zdradą. Później zdaję sobie sprawę, że jak zwykle zrobiłam kłótnie o nic. Dzieje się to ciągle i nie potrafię się kontrolować, strach przed zdradą sprawia, że robię wszystko żeby zdradzie zapobiec. Mam też często ogrone napady paniki, związane z myślą o śmierci. Przez większość mojego życia czuję strach przed czymś i wstyd- przed ludźmi, lub wspominając coś. Wstyd przed zrobieniem czegoś glupiego, myśli, że ktoś mnie wyśmiewa towarzyszą mi odkąd pamiętam. Jest to bardzo uciążliwe. Powinnam iść do psychologa?

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Lęk Konsultacje psychologiczne Psychologia Zdrada w związku Zazdrość w związku

Zaburzenia lękowe

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,
wskazane jest wsparcie psychoterapeutyczne.
Samoocena czyli poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie