Dlaczego roczne dziecko nie chce spać?

Mam problem ze snem u roczniaka. Zawsze się budził w nocy przynajmniej raz-po około 4 godzinach), dawałam pić lub smoczek i zasypiał),nie je od 7 miesiąca zycia. Ostatnio się budzi i np. dostaje histerii lub trzeba go nosić, a czasem się wyrywa z rąk, Ostatnio pokazuje na miejsce, gdzie robię mleko i kilka razy mu zrobiłam wtedy się uspokajał. Zaczyna przygodę ze żłobkiem, ostatnio różnie bywa z apetytem i jego cierpliwością. Staram się by jadł śn, 2 dan. ob , kol i 2x mleko. Proszę o pomoc.
KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu

Pierwsza pomoc przy napadzie padaczkowym

Witam Panią,

z podanych przez Panią informacji może wynikać że dzidziuś właśnie przechodzi proces adaptacji do nowych warunków. Rozstanie z mamą, nowe nieznane otoczenie powodują zachwianie poczuciem bezpieczeństwa. Taki proces adaptacji maluszka do nowych warunków najczęściej mieści się w ramach czasowych od dwóch tygodni do trzech miesięcy (choć u różnych dzieciaczków może trwać jeszcze krócej lub dłużej). W tym czasie mogą pojawić się m.in.: wymioty, brak apetytu, odmowa przyjmowania posiłków na trenie żłobka, zaburzenia snu przejawiające się w postaci nagłego zrywania się, płaczu, trudnościach w zasypianiu, lękach nocnych, płacz, niepokój.
Są to chwile trudne nie tylko dla maluszka, ale także dla jego rodziców. Ważne jest aby przemyśleć, poznać i zaakceptować własne uczucia jako rodzica. Niezwykle ważna w tym pierwszym okresie jest konsekwencja w wysyłaniu dziecka do żłobka, by nie narażać go (znajdującego się już w trudnej sytuacji) na dodatkowe zmiany a co za tym idzie przeżywanie kolejnych lęków. Zwłaszcza w tym okresie warto przed odebraniem dziecka zatrzymać się na chwilę i... uspokoić. Dziecko jest bardzo wrażliwe na atmosferę i emocje rodziców - nawet zwykły pośpiech może wprowadzać niepotrzebne dodatkowe zdenerwowanie.
Proszę zadbać o nieprzenoszenie własnych emocji i obaw na swoją pociechę.
Dziecko swoje trudy obecnej sytuacji odreagowuje w domu, przy rodzicach w miejscu gdzie czuje się bezpiecznie. Dla zminimalizowania stresu, odreagowania i skrócenia czasu adaptacji ważne by otoczyć dziecko troskliwą uwagą, tak by po powrocie do domu znalazło się w centrum zainteresowania, dużo przytulania (w ramach akceptacji przez dziecko), mówienia do niego i ulubione zabawy (tylko nie pobudzające - raczej spokojniejsze) pozwolą Państwu lepiej poznać emocje dziecka, wyciszyć jego lęk i odbudować naruszone poczucie bezpieczeństwa co zdaje się kluczowe w tym okresie życia.


Pozdrawiam i życzę dużo siły by przebrnąć przez ten trudny dla Was okres,

Klaudia Zasowska

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty