Dziwne napady duszności i natręctwa - czy to nerwica?

Witam. Od kilku miesięcy miewam dziwne napady duszności, skoki ciśnienia, uczucie słabnięcia, czasem lekka derealizacja. Bardzo często myślę o swoim stanie zdrowia, prawie codziennie, pierwszą myślą jaka mnie wita rano, jest myśl o tym, czy czuję się dobrze, czy źle. Na przykład jadę samochodem, to cały czas prawie skupiam się na tym, czy aby dobrze się czuję i nie zasłabnę za kierownicą. Każdą drobną zmianę nastroju oraz zdrowia traktuję bardzo poważnie i doszukuję się jakiejś przyczyny. Przez krótki okres czasu miałem myśli i lęk typu, że mogę komuś bliskiemu zrobić krzywdę lub np. gdy patrzyłem na kogoś, pojawiała mi się myśl, że go krzywdzę zaraz po tym lęk, że coś się ze mną dzieje nie tak, pojawia się też lęk przed chorobą psychiczną. Często mam myśli, w których snuję różnego rodzaju scenariusze odnośnie jakiegoś zdarzenia. Myśli znikają, jeśli jestem czymś zajęty, ale musi to być coś, co zaabsorbuje moja uwagę bardzo mocno. Nadmienię, że myśli odnośnie mojego zdrowia pojawiły się po tym, jak jednego dnia poczułem się słabiej i zakręciło mi się w głowie z przyczyn złego odżywiania się: papierosy i kawa z rana bez śniadania przez dłuższy czas. Od tamtego czasu stopniowo narastała we mnie obawa przed utratą zdrowia. Często wszystkie te objawy mijały zaraz, jak wracałem do domu i poleżałem chwilę. Mam też taki lęk przed chodzeniem po mieście, boję się, że zasłabnę. Robiłem badania różnego rodzaju, wychodziły dobrze, lekarz po pierwszej wizycie stwierdził, że są to natręctwa, ale akurat wtedy nie za bardzo w to wierzyłem i skłaniałem się w stronę jakiejś choroby. Ciągle nurtuje mnie pytanie, czy jestem chory, czy to nerwica? Być może jakieś formy hipochondrii. Radzę sobie teraz lepiej, i to o wiele lepiej, ale chciałbym wiedzieć, czy te objawy są objawami nerwicy?

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Profilaktyka udaru mózgu

Udar mózgu, inaczej wylew, jest zespołem objawów klinicznych, które wiążą się z nagłym wystąpieniem zaburzenia czynności mózgu. Utrzymuje się on dłużej niż dobę, a u podłoża nie leży inna przyczyna niż naczyniowa. Profilaktyka udaru mózgu w bardzo dużym stopniu pomaga zapobiec jego wystąpieniu.

Witam serdecznie,

Opisywane przez Pana objawy wskazują na symptomy zaliczane do zaburzeń nerwicowych. Najbardziej prawdopodobne wydaje się rozpoznanie zespołu lęku uogólnionego. W tym zaburzeniu występują przez co najmniej sześć miesięcy objawy nasilonego napięcia, martwienia się oraz obaw dotyczących codziennych wydarzeń i trudności, objawy cielesne, takie jak: kołatanie serca, duszność, zawroty głowy, uczucie omdlewania, poczucie ,,nierealności" samego siebie lub otoczenia, obawa przed utratą kontroli, ,,zwariowaniem", zaburzenia snu, problemy z koncentracją.

Towarzyszące objawy ,,natrętnych myśli" mogą wskazywać na towarzyszące często zaburzeniom lękowym objawy depresji. W depresji dość często pojawiają się myśli związane z negatywną samooceną lub przewidywanymi ,,czarnymi scenariuszami wydarzeń".

Typowym zachowaniem osób cierpiących na zaburzenia lękowe jest unikanie sytuacji, w których występowały przykre emocje (stąd np. unikanie przebywania poza domem, pozostawanie w ,,bezpiecznym miejscu").

Pacjenci cierpiący na zaburzenia lękowe często nie dowierzają diagnozie nerwicy, mogą czuć się lekceważeni, uważają, że ich problem nie został wystarczająco wnikliwie zdiagnozowany, co powoduje kolejne konsultacje i badania lekarskie. Nierzadko ,,po drodze" zostają uzależnieni od środków uspokajających lub przeciwbólowych.

Opisywane objawy nie mają charakteru zaburzenia hipochondrycznego. Typową cechą hipochondrii jest utrwalone przekonanie o występowaniu konkretnej choroby somatycznej (np. nowotworu) lub koncentrowanie się na zmianie postaci lub kształtu ciała.

Podstawową metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia, w szczególności poznawczo-behawioralna, której skuteczność została potwierdzona szeregiem badań. Listę certyfikowanych psychoterapeutów można znaleźć np. na stronie: http://www.pttpb.pl/. W leczeniu zaburzeń lękowych oraz depresji stosuje się leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI (oprócz działania przeciwdepresyjnego tłumią lęk). W początkowym etapie leczenia pomocne bywa również zastosowanie leków uspokajających.

W związku z tym, polecam Panu konsultację u lekarza psychiatry, celem postawienia dokładnej diagnozy i wskazań, co do dalszego leczenia i postępowania. Polecam również informacje na temat leczenia zaburzeń lękowych, które mogą się przydać: http://portal.abczdrowie.pl/pytania/czy-to-leki, http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jak-pozbyc-sie-dusznosci-i-innego-rodzaju-....

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty