Jak być bardziej asertywną w stosunku do własnej matki?

Witam. Moim problemem jest kontakt z matką. Ciężko się z nią dogadać, ma choleryczny charakter, potrzebę kontrolowania domowników. Mam do niej żal, ponieważ całe dzieciństwo wpajała mi, że jestem "nic niewarta". Staram się unikać z nią rozmów, a kiedy muszę jestem opryskliwa-to mój sposób na asertywność. Czuję się potem źle, ponieważ póki co, utrzymuje mnie (mam 19 lat). Czy mogę inaczej dac wyraz swojej asertywności wobec matki, która narzuca mi swoje zdanie?
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Czy warto się przejmować kompleksami?

Witam, faktycznie „opryskliwość” to nie sposób, aby dojrzale rozmawiać z kimkolwiek, to raczej dziecięcy sposób na okazywanie swojego niezadowolenia. Mam wrażenie, że Pani mama nie dała Pani szansy, aby mogła Pani w rozmowie z nią czuć się partnerem. Rodzice którzy mają dużą potrzebę kontroli zwykle nie są zadowoleni, że ich dzieci dorastają i mają własne zdanie, to jest dla nich bardzo trudne do zaakceptowania. Przed Panią jest wyzwanie, aby poczuć swoją dorosłość, nauczyć się być w rozmowie partnerem, a nie dzieckiem. Jednak mając doświadczenie kontrolującego rodzica, będzie Pani trudno tego nauczyć się samej. Rozmowa czasem wymaga konfrontacji, pewności siebie i wzbudza silne emocje. A tam gdzie są emocje, nie wystarczy teoria z książki lub czyjaś dobra rada jak rozmawiać, trzeba to poczuć i ćwiczyć w kontakcie z drugą osobą. Dlatego psychoterapia jest miejscem, w którym każda osoba ma szanse nauczyć się tego czego nie miała możliwości nauczyć się w domu rodzinnym. Powodzenia i proszę pomyśleć o skorzystaniu grupowej, to świetne miejsce aby w gronie życzliwych osób ćwiczyć asertywność oraz dostać wsparcie do stawiania tzw. granic kontrolującym rodzicom. Agnieszka Glica

0

Witaj! Chciałbym na początku powiedzieć, że asertywność to szczególna cecha która może zostać wypracowana. Jednemu przychodzi to bardzo łatwo, innemu bardzo trudno. Są specjalne treningi ku temu. Asertywność nie jest wrodzona. Nie jest cechą osobowości, ale postawą, wzorcem zachowań ukształtowanych na bazie indywidualnych doświadczeń.

Polecam założyć Tobie pewnego rodzaju pamiętnik w którym będziesz opisywać sytuacje i to co chciałabyś odpowiedzieć.

A tak poza tym. Unikaj reakcji obronnych i odpowiadaj na krytykę w sposób asertywny, nie zaprzeczaj faktom, z opiniami innych osób możesz zgodzić się lub nie, sprawdzaj, czy krytyka zawiera ważne dla ciebie informacje, warto zastanowić się nad informacją, którą słyszysz, podstawą asertywnego zachowania jest stanowczość, uczciwość, bezpośredniość i brak chęci skrzywdzenia innej osoby.

Jeżeli dysponujesz odpowiednimi funduszami, możesz zapisać się na odpowiedni trening asertywności u coacha lub terapeuty (jeśli takowy prowadzi). Wkrótce postaram się uruchomić pewną platformę internetową, która pozwoli na organizację takiego treningu przez internet.

Mam nadzieję, że w jakimś stopniu pomogłem. Pozdrawiam i zapraszam na moją witrynę (do subskrypcji bloga) http://psychopedagog.eu

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty