wyeliminować źródło zakażenia np przedszkole lub chore dzieci/nosicieli, refluks, alergie, przerost migdałka.
"Nieżyt nosa jest bardzo częstym objawem u dzieci i w niektórych rejonach świata może dotyczyć nawet 45% tej populacji. Jest to termin zbiorczy, używany do określenia grupy chorób, w przebiegu których obserwuje się takie objawy, jak upośledzenie drożności nosa i wyciekanie wydzieliny z nosa, kichanie oraz świąd. Do ustalenia rozpoznania wymaga się jedynie obecności 1 lub 2 z tych symptomów utrzymujących się przez ponad godzinę co najmniej przez 2 dni.2 Ostra postać nieżytu nosa ma przebieg samoograniczający się i na ogół nie wymaga pomocy lekarskiej. Natomiast przewlekły nieżyt nosa może istotnie pogarszać jakość życia dziecka i zakłócać stosunki wewnątrz rodziny. Aby zastosować właściwie leczenie i zapewnić jego optymalne wyniki, niezbędne jest prawidłowe rozpoznanie.
Diagnostyka różnicowa nieżytu nosa jest szeroka, jednak u dzieci jego najczęstszą przyczyną są zakażenia i alergia. Infekcyjny lub alergiczny nieżyt nosa mogą współistnieć, co zaburza obraz kliniczny i synergistycznie wpływa na nasilenie objawów choroby. Obserwacje te potwierdzono u chorych na astmę. Ponadto, ze względu na strategiczne anatomiczne i czynnościowe połączenie nosa z okiem, uchem środkowym, tkanką limfatyczną gardła (migdałek gardłowy, migdałki podniebienne oraz inne struktury składające się na pierścień Waldeyera) oraz dolnymi drogami oddechowymi obraz kliniczny nieżytu nosa w dzieciństwie może obejmować również objawy zapalenia spojówek, zapalenia ucha środkowego, przerostu migdałka gardłowego i migdałków podniebiennych, a także astmy oskrzelowej. U dzieci z leżącym u podłoża nieżytu nosa niedoborem odporności mogą występować także inne zakażenia oraz zahamowanie przyrostu masy i długości/ wysokości ciała. Niezbędne jest zatem zebranie szczegółowego wywiadu oraz kompleksowe badanie przedmiotowe. Dodatkowych informacji klinicznych może dostarczyć odpowiedź na leczenie stosowane w przeszłości. Podstawowe testy alergiczne są cennym narzędziem w postępowaniu diagnostycznym u dziecka zgłaszającego się do lekarza z nieżytem nosa, ale niekiedy konieczne jest także wykonanie innych badań pomocniczych w celu potwierdzenia lub wykluczenia pozostałych, możliwych przyczyn, takich jak niedobory odporności lub mukowiscydoza.
Odnosząc się do ANN, warto zapamiętać, że choroba nosa jest tylko jednym z objawów atopii. ANN może się wiązać nie tylko z występowaniem zapalenia spojówek i astmy, ale również wyprysku i alergii na pokarmy. Szczególną postacią tej ostatniej choroby, często występującą u chorych na ANN wywołany pyłkiem roślin, jest tzw. zespół pyłkowo-pokarmowy (pollen food syndrome – PFS), nazywany także zespołem alergii jamy ustnej (ustnym zespołem uczuleniowym [oral allergy syndrome – OAS]). U dzieci z tym zespołem po zjedzeniu owoców (np. gruszki lub brzoskwini), które wykazują reakcję krzyżową z pyłkami, obserwuje się miejscowe objawy ze strony jamy ustnej w postaci świądu i obrzęku.
Należy również uwzględnić możliwość wywoływania objawów ze strony nosa przez czynniki anatomiczne. Utrzymujące się jednostronne symptomy nieżytu nosa mogą wskazywać na znaczne skrzywienie przegrody nosa, obecność ciała obcego, polipa antrochoanalnego oraz wad wrodzonych, takich jak jednostronne niewykształcenie nozdrzy tylnych. Izolowany, utrzymujący się wyciek wydzieliny z nosa może być objawem wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego.
W niniejszym artykule opisano 4 chorych, ilustrując niektóre procesy diagnostyczne i choroby często towarzyszące nieżytowi nosa. Szerzej omówiono także postępowanie opisane w niedawno opublikowanych wytycznych EAACI dotyczących nieżytu nosa u dzieci."
