Szanowna Pani,
Bardzo mi przykro z powodu opisywanej przez Panią sytuacji.
Niestety, sytuacja, którą Pani opisuje nie jest pojedynczym wypadkiem. W przypadkach przemocy domowej często zdarza się, że ofiara chce chronić swojego bliskiego - który jednocześnie jest sprawcą przemocy.
Nie jest to dobra droga. Przemoc, która jest utajana ma tendencję do nasilania się, bo sprawca czuje się bezkarny, a ofiara coraz bardziej opuszczona i bezradna.
Pani chęć reakcji i powiadomienia służb jest bardzo słusznym tokiem rozumowania. Tylko w ten sposób można mamie zapewnić niezbędne wsparcie i bezpieczeństwo.
Dodatkową informacją, która powinna Panią utwierdzić w słuszności swojego postępowania, jest fakt, że zgodnie z polskim prawem, każdy akt przemocy powinien zostać zgłoszony na policję, a osoba, która tego nie robi popełnia wykroczenie.
Chociaż z całą pewnością pierwsza tego rodzaju interwencja jest przeżyciem trudnym dla wszystkich członków rodziny, jej konsekwencje mogą być zbawienne. Mama odczuje wsparcie i zaangażowanie służb oraz zdobędzie możliwość uczestnictwa w organizowanych przez odpowiednie instytucje (np. MOPS) programach wsparcia dla ofiar przemocy.
Życzę powodzenia.
Witam,
może pani porozmawiać z bratem, zapytać o co chodzi, dlaczego zachowuje się w taki sposób wobec matki? Jaka jest rola partnera w tej sytuacji, nie widzi problemu? Dorosły syn może zamieszkać oddzielnie, jeśli nie zmieni swojego zachowania wobec matki zalecana jest pomoc specjalistyczna - wszczęcie procedury niebieskiej karty. Można tez skorzystać z telefonu zaufania; niebij.pl, http://niebij.pl/wordpress/?page_id=132
Pozdrawiam serdecznie
Witam Panią Serdecznie,
Rozumiem Panią, tak jak potrafię, że chce Pani pomóc Mamie.
Niestety nie ma Pani wpływu na decyzje Mamy i nie pozostaje Pani nic innego jak je uszanować.
Może Pani zaproponować swoją pomoc Mamie, komunikując Mamie, że może liczyć na Pani wsparcie, gdyby takiego potrzebowała.
Życzę Pani tego, czego pani potrzebuje,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Witam, rozumiem że martwi się Pani o mamę. Proszę porozmawiać z mamą o tym jakie ma możliwości, co może się zdarzyć, poszukać kontaktu np.: do ośrodka interwencji kryzysowej gdzie będzie mogła uzyskać pomoc psychologiczną i prawną, zastanowić się nad podjęciem dalszych kroków. Jeżeli Pani mama nie chce przyjąć w tej chwili pomocy, trzeba dać jej czas na przemyślenie całej sytuacji. Proszę zastanowić się wraz z rodziną jakie mają Państwo możliwości wpływu na brata. Co o całej sytuacji sądzi partner mamy?
Pozdrawiam serdecznie
Dorota Nowacka
psycholog
rejestracja@psycholognowacka.pl
www.psycholognowacka.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
