Moja teściowa od dłuższego czasu jest chora na schizofrenię paranoidalna z psychozą i zupełnie nie da się z nią żyć. Nie chce się leczyć, a jak wspomnimy o lekarzu to wywołuje to u niej agresję. Jak pomóc takiej osobie, jak ją przekonać do leczenia? Nikt już nie ma do niej siły. Życie z nią staje się co raz to trudniejsze. Czy jest na to jakiś sposób? Proszę o odpowiedź.
Witam serdecznie,
W przypadku schizofrenii paranoidalnej kluczowe znaczenie mają odpowiednie leki przeciwpsychotyczne. Mają one jednak wiele działań niepożądanych, a pacjenci są często bezkrytyczni odnośnie objawów choroby i konieczności jej leczenia. Dlatego też, odmowa leczenia w schizofrenii to częsty problem.
Istnieją możliwości leczenia psychiatrycznego wbrew woli pacjenta. Tego typu przypadki określa szczegółowo Ustawa o Ochronie Zdrowia Psychicznego.
Jeśli osoba chora psychicznie zagraża bezpośrednio swojemu zdrowiu lub życiu, albo życiu innych osób może być przyjęta do szpitala w trybie nagłym. Zwykle interweniuje wówczas pogotowie ratunkowe lub policja i zawozi pacjenta do izby przyjęć najbliższego szpitala psychiatrycznego. Do takich nagłych przypadków należy: czynna agresja wobec siebie lub otoczenia, usiłowanie samobójstwa (również: gromadzenie w tym celu leków, ostrych przedmiotów), wyrzucanie rzeczy na ulicę, gwałtowne niszczenie przedmiotów.
W opisywanym przypadku natomiast najprawdopodobniej znalazłby zastosowanie Art. 29 Ustawy, który uzasadnia przyjęcie pacjenta w tzw. trybie wnioskowym. Wnioskuje o to najbliższa rodzina (np.małżonek lub dziecko osoby chorej), załączając opinię psychiatry, w sytuacji gdy brak hospitalizacji może powodować pogorszenie stanu zdrowia psychicznego lub gdy osoba chora nie jest zdolna do samodzielnego zaspakajania swoich podstawowych potrzeb (art. 29).
Art. 29.
1. Do szpitala psychiatrycznego może być również przyjęta, bez zgody wymaganej w art. 22, osoba chora psychicznie:
1) której dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że nieprzyjęcie do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego, bądź
2) która jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a uzasadnione jest przewidywanie, że leczenie w szpitalu psychiatrycznym przyniesie poprawę jej stanu zdrowia.
2. O potrzebie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego osoby, o której mowa w ust. 1, bez jej zgody, orzeka sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania tej osoby – na wniosek jej małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, jej przedstawiciela ustawowego lub osoby sprawującej nad nią faktyczną opiekę.
Możliwe jest jednak, że teściowa zaakceptowałaby leczenie psychiatryczne bez konieczności pobytu w szpitalu, jednak oznaczałoby to konieczność regularnych wizyt u lekarza i przyjmowania zaleconych leków. Proszę poinformować lekarza o tym, że Teściowa odmawia przyjmowania leków. Być może ma w związku z tym konkretne obawy, które wyjaśni jej lekarz. Psychiatra może też zaproponować leki podawane w zastrzykach raz na kilka tygodni.
Z pozdrowieniami
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Rozpoczęcie leczenia depresji to dla chorego może
Depresja przybiera różne oblicza u chorych. Dotycz
Schizofrenia paranoidalna (schizofrenia urojeniowa
