Jak pomóc przyjacielowi, który ma depresję?

Mój przyjaciel ma od dwóch lat depresję, zdiagnozowaną, ale po roku juz nie bierze leków. Widzę, że nie ma w nim motywacji ani do radości z życia, ani do wyjścia z depresji. Towarzyszę mu, słucham zwierzeń, ale on nie chce pomocy, bo wychodzi z założenia że to musi wyjśc od niego. Cokolwiek bym teraz nie mówiła czy zrobiła to interpretuje przeciwko sobie. Sama nie wiem co jako przyjaciółka mogę zrobić, skoro to w nim nie ma motywacji do zdrowienia?

ponad rok temu

Psychologia

Skiba - dorosłe dziecko z ADHD

Mgr Małgorzata Oktawiec Psychologia, Gdynia

71 poziom zaufania

Witaj
Jak piszesz przyjaciel nie bierze leków, ale nie przeformułował i nie przepracował przyczyn depresji. Jeśli chcesz mu pomóc porozmawiaj z nim o tym i poszukajcie jakiejś terapii, aby mógł sobie pomoc. Niestety nie można za nikogo przerobić jego własnych problemów, oprócz tego.że będziemy mu towarzyszyć w tym procesie poprzez np wysłuchanie., lub wspólne szukanie właściwego terapeuty.

Mgr Paweł Woźniak Psycholog, Opole

19 poziom zaufania

Niech spróbuje EEG biofeedback-u wzmocnienie napięcia fal SMR powinno przywrócić chęć do życia i da dystans do przyczyny depresji. Jedyny problem to jak spowodować by chciał ćwiczyć.
Jak jesteś jego przyjacielem to zrób wszystko by sie śmiał im wiecej im częściej tym więcej będzie miał checi do życia.

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

92 poziom zaufania

Dzień dobry.
Wydaje się, że sama odpowiedziała Pani na swoje pytanie. Skoro w Pani przyjacielu nie ma motywacji i chęci wyleczenia, nie może mu Pani raczej pomóc.
Proszę rozważyć również inną możliwość. Niektórzy ludzie, widząc, że w sytuacji choroby stają obiektami zainteresowania innych, mogą nie chcieć poddać się leczeniu - brak leczenia jest u nich sposobem na ściągnięcie uwagi innych osób.
Być może Pani przyjaciel, widząc Pani nieustające zainteresowanie swoją osobą, uważa, że może je stracić, gdy się wyleczy.
Pozdrawiam.

Mgr MaĹgorzata Julianna Oktawiec

Pani przyjaciel przechodzi z pewnością trudne chwile. Rozumiem, że dla Pani to również nie jest łatwa sytuacja. Przyjaciel ma jednak rację mówiąc, że to od niego powinna wyjść motywacji do wyzdrowienia.
Depresja jest odmową uczestniczenia w życiu, jest w pewnym sensie odwróceniem się od życia, wynikającym najczęściej z głębokiego rozczarowania lub straty. W każdej osobie, nawet tej najbardziej pogrążonej w depresji, tli się jednak życie - inaczej po prostu przestała by żyć. Ważne w takich sytuacjach jest to, by nie przejmować za nią inicjatywy, nie naciskać, nie przekonywać. Czasem bowiem zdarza się, że wszyscy dookoła tak bardzo chcą pomóc, że "wyręczają" daną osobę z martwienia się o swoje życie.