Jak przebaczyć matce, która była tyranem?

Witam serdecznie, zrozumiałam niedawno, że jestem ofiarą przemocy psychicznej ze strony matki. Odkąd pamiętam, zawsze wmawiała mi, że jestem nienormalna itp., najbardziej lubiła mnie poniżać w obecności innych. Mówiła, że nigdy nie skończę studiów, że jestem za chuda i można by tak wymieniać w nieskończoność... Ja wierzyłam częściowo w to co mówi, uciekłam w alkohol i związałam się z alkoholikiem. 3 lata temu przestałam pić i próbuję ułożyć sobie życie na trzeźwo i - zrozumieć przeszłość. Już wiem dlaczego piłam, dlaczego jestem tak bardzo nieśmiała - to skutki lat poniżeń z rodzinnego domu. Do dziś zastanawiam się, jak mogę wybaczyć mamie to, że mnie tak traktowała. Zwierzęta traktuje się lepiej. Matka oczywiście próbuje robić to nadal? Jak zrozumieć to zachowanie? Dlaczego mnie tak nienawidzi? Sama mam dzieci i nie umiem zrozumieć jak tak można?

KOBIETA ponad rok temu

Psychologia Relacje Relacje z rodzicami i teściami

Przywiązywanie wagi do cudzych opinii

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

84 poziom zaufania

Witam!

Trudno jest wyjaśnić motywy działania Pani matki. Działania sprawców przemocy są zwykle niezrozumiałe dla ich ofiar, w szczególności, kiedy osobą krzywdzącą jest matka. Stara się Pani zmienić swoje życie i poradzić sobie z przeszłością. Nie napisała Pani jednak, czy korzysta z pomocy specjalisty. Sądzę, że w tej sytuacji mogłaby Pani rozpocząć terapię dla ofiar przemocy w rodzinie. Sprawy związane z działaniem Pani matki oraz ciężkie przeżycia z tamtego okresu mogą powodować wiele zachowań, które mogą być destrukcyjne. Samodzielnie może Pani mieć trudność w poradzeniu sobie z tymi problemami. Uczestnictwo w terapii mogłoby pomóc Pani poradzić sobie z trudnymi przeżyciami i zamknąć za sobą okres dzieciństwa.
Od Pani będzie zależało, czy będzie Pani w stanie wybaczyć matce. Jeśli chce ją Pani zrozumieć i dowiedzieć się, co skłoniło ją do takiego traktowania swojego dziecka, ją należałoby o to zapytać. Rozumiem, że taka rozmowa byłaby bardzo trudna. Dlatego może Pani napisać do niej list. Może go Pani wysłać lub zachować dla siebie. List może być pewną formą autoterapii dla Pani, bo będzie Pani mogła wyrazić swoje obawy, uczucia i niezrozumienie dla działania matki. Warto go po jakimś czasie przeczytać, by miała Pani szerszy wgląd w swoje przeżycia. Warto, by zadbała Pani o swoje samopoczucie i wzmocniła się, nim będzie Pani chciała rozpoczynać trudne rozmowy z matką.
Dobrze byłoby też zastanowić się, czy faktycznie chce Pani znać odpowiedź na zadane pytania. Teraz proszę przede wszystkim zaopiekować się sobą, skorzystać ze wsparcia innych osób (przyjaciół, krewnych, grup wsparcia, telefonów zaufania itp.) oraz pomyśleć o terapii dla ofiar przemocy.
Może Pani zmieniać swoje życia, ale to w jaki sposób będzie Pani tego dokonywać powinno zależeć wyłącznie od Pani.

Pozdrawiam