Dzień Dobry Pani,
Zacznę od podzielenia się z Panią, że jest Pani świadoma siebie, przyczyny i skutku, co i dlaczego tak się zadziało/dzieje w relacji.
Jest to dobry kierunek, by podjąć wyzwanie odbudowy tak ważnej dla Pani relacji.
W koleżeństwie/przyjaźni jest też przestrzeń na przebaczenie, co z kolei znaczy, że jeśli coś zadzieje się w relacji (tak, jak to miało miejsce między Paniami) to istotnym jest, by usiłować zrozumieć mechanizm, na skutek którego doszło do ochłodzenia i zerwania tej relacji.
To właśnie bliska znajomość jest taką przestrzenią, w której można wyrazić swoją niepewność/zagubienie, w poczuciu wzajemnej akceptacji, ufności i nie oceniania...
Bo koleżeństwo jest miejscem, w którym poszukuje się siły i odnajduje się ją właśnie przez wzajemne i indywidualne odkrywanie siebie.
Będąc w bliskiej relacji, poznajemy siebie, własne ograniczenia, rozumiemy bardziej siebie...
Przyjaźń jest dzieleniem się, czyli dawaniem i braniem...
Być Przyjacielem, to znaczy podjęcie decyzji bycia Przyjacielem, jednak dokonanie wyboru łączy się z wyzwaniem rozwoju osobowego, w którym jest też miejsce na cierpienie, bo... bez tego cierpienia (czego Pani doświadcza) nie dociera się do sedna, czym jest wartościowa/przyjazna relacja.
Powracając do Pani pytania..., z Pani opisu wnioskuję, że szuka Pani możliwości, by było jak dawniej... myślę, że byłoby to możliwe, jeśli wzięła by Pani mocno pod rozwagę podjęcie terapii, do której inspirowała Panią Koleżanka, i do której ja Panią zachęcam.
Wnioskuję, że jest Pani nadal ważna, jednak Koleżanka oczekuje, że zadba Pani przede wszystkim o siebie, by móc na nowo odbudować relację.
Zapytała Pani jak przeprosić?
Podziękować Koleżance za troskę i zwyczajnie przeprosić za raniące słowa (może za pośrednictwem poczty?) oraz podjąć wyzwanie pracy terapeutycznej.
Z przesłaniem dla Pani i Koleżanki pomyślności i radości,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Z przesłaniem dla Pani Pani Przyjaciółki Tego, Co jest teraz dla Pań najważniejsze,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605
