Jak radzić sobie z rygorem w domu?
Witam, posiadam problem który męczy mnie już dłuższy czas, dotyczy on moich rodziców. Niedawno ukończyłam już 18 lat, w głębi duszy myślałam, że rygor, który panuje w moim domu chociaż minimalnie się zmniejszy. Jednak się myliłam. Od małego musiałam wracać do domu najwcześniej z moich rówieśników, kiedy się spoznilam w domu wybuchala ogromna awantura, nie raz leciały w moją stronę przykre wyzwiska. Od zawsze również był problem z wyjściem na noc nawet do przyjaciółki, która mieszka na tej samej ulicy. Czasem bywa, że rodzice się zgodzą, ale te wszystkie wyjścia mogę policzyć na palcach jednej ręki. O imprezach nie ma nawet mowy. Mam również chłopaka od roku ( oczywiście nigdy w życiu by mi nie pozwolili iść do niego na noc), mają nawet problem z tym że chce pojechać do jego domu, często mi nie pozwalają. Ogółem od zawsze między mną, a rodzicami był strasznie zły kontakt. Zawsze muszę bardzo dużo kłamać, żebym mogła cokolwiek moc robić. Piszę to bo cała ta sytuacja mnie przytłacza, starałam się z nimi rozmawiać, dawałam dobre argumenty, byłam spokojna... ale zawsze ich odpowiedź jest na nie, czemu? 'bo nie', i tak zawsze się kończy. Mam bardzo duży problem z nawiązywanie nowych znajomości, nie potrafię wyrazić własnego zdania. Często chodzę smutna, i mam po prostu wszystkiego dość, zaczęłam gorzej się uczyć, pić alkohol. Nie wiem już co mam robić, nie chce iść do szkolnego psychologa.
