Jak stawiać dzieciom granice?

Dzień dobry.

Stawianie granic i ich konsekwentne stosowanie jest niezmiernie istotne w procesie wychowywania dziecka. Ma to znaczenie w życiu codziennym. Dziecko ucząc się, że stawiane są mu granic, że ma ich przestrzegać jest "grzeczniejsze". Oczywiście nie dzieje się to z dnia na dzień - jest to proces, który im dłużej trwa, tym lepsze przynosi efekty.

W dłuższej perspektywie, dziecko uczy się przewidywać konsekwencje swoich działań. Poza tym dzieci, którym stawiane są granice przezywają mniej stresu. Oczywiście dzieci chcą próbować przekraczać je, ale w ogólnym rozrachunku jasno określone granice dają dzieciom poczucie przewidywalności i bezpieczeństwa.

W dorosłym życiu - osoba, która miała stawiane granice w dzieciństwie, lepiej sobie radzi w kontaktach interpersonalnych. Osoby te nie naruszają granic innych ale też lepiej potrafią egzekwować swoje prawa (bardzo szeroko rozumiane, np. prawo do szanowania swojego czasu).

Oczywiście granice, które stawiamy dziecku muszą być "mądre". Trudno jednoznacznie powiedzieć co to oznacza. Wszystko zależy od konkretnej sytuacji. Ogólna zasada jest taka, żeby umiejętnie wyważyć między kompletnym brakiem granic, a nadmierną surowością.

Dziecko powinno usłyszeć, gdzie przebiega granica, dlaczego ją stawiamy i co mu grozi za jej przekroczenie. Trzeba dać dziecku prawo do pomyłek i błędów. Nie można karać dziecka za coś, co nie było omawiane. I co bardzo istotne oddzielić karę od konsekwencji.

Mam nadzieję, że jest to dla Pana pomocne. W przypadku bardziej szczegółowych pytań zachęcam do przemyślenia wizyty u psychologa, dokładnie z tym samym pytaniem.

Pozdrawiam
Tomasz Krasuski

www.krasuski-psycholog.pl

Dzień dobry,

Stawianie dzieciom granic jest bardzo ważne, ponieważ dzięki nim dzieci uczą się co im wolno, a czego nie. Uczą się odpowiedzialności, cierpliwości, szanowania cudzych granic, szacunku do innych osób. Ustalenie granic w kontaktach inerpersonalnych (z dzieckiem, z partnerem, ze znajomymi a nawet ze współpracownikami) jest bardzo istotne. Dzięki temu chronimy samych siebie i wyznaczamy innym jak należy z nami postępować, aby nas nie zranić. Nasze granice określają nasze potrzeby.
Granice powinny być jasne i otwarcie komunikowane: należy otwarcie mówić o własnych uczuciach i potrzebach, tak aby inni zdawali sobie z nich sprawę i wiedzieli czego oczekujemy i czego także nie chcemy. Żaden człowiek nie czyta w myślach, więc nie jest w stanie domyślić się o co nam chodzi, jeśli nie wypowiemy oczekiwań na głos. Tym bardziej małe dziecko. My sami także powinniśmy respektować granice innych ludzi, aby wzajemne związki opierały się na porozumieniu i szacunku.
Osoba dorosła, której nie stawiano żadnych granic w dzieciństwie może np. krzywdzić bliskie osoby zupełnie nieświadomie lub celowo, może nieustannie wymagać od drugiej osoby spełnienia własnych potrzeb, może nie okazywać szacunku innym osobom, może po prostu się nie liczyć z innymi ludźmi stale oczekując zaspokajania własnych potrzeb. Dlatego ważne jest komunikowanie tej osobie, że zrobiło nam się przykro w tej sytuacji i że prosimy by tego nie powtarzała. A jeśli sytuacje będą się powtarzać i sami nie będziemy w stanie sobie z tym poradzić, to najlepiej udać się na konsultację do psychologa lub terapeuty par, by wspólnie zająć się problemem.
Wszystkiego dobrego!

Witam
Dziecko potrzebuje granic bo dają mu one wytyczne jak się zachowywać, co jest akceptowalne, a co nie. Dzięki granicom czują się bezpiecznie. Nie ma chaosu i nieprzewidywalności. My dorośli również poruszamy się w granicach jakie stanowi dla nas prawo, obowiązki nadane przez pracodawcę, ogólnie przyjęte normy i zakazy. Dlatego uczymy odpowiedniego zachowania nasze dzieci, pokazujemy im co wolno, a czego nie by tymi małymi krokami doprowadzić je do dorosłego życia. Najpierw jest to przykładowo układanie zabawek na półce potem te nawyki i umiejętności przeniosą się na przedszkole i szkołę. Jak nauczymy tego dziecko to nie usłyszymy od pani w szkołę, że odmawia sprzątania i zostawia po sobie bałagan. Inna sprawa, że czasem trudno to osiągnąć zwłaszcza gdy wcześniej nie wytyczaliśmy granic, nie było zasad i konsekwentnego postępowania. W takiej sytuacji czeka rodzica większa praca.
Zapraszam na warsztaty dla rodziców mających trudności w tym temacie oraz konsultacje również telefoniczne.
Pozdrawiam
AM
www. pracowniaterapeutyczna.eu

Dzień dobry.Nie rozumiem czego oczekuje Pan w odpowiedzi.Polecam literaturę z psychologii społecznej np. pozycje Zimbardo.Pozdrawiam.