Jak ułożyć relacje z bratem?

Półtora roku temu mój brat w ósmym miesiącu ciąży stracił dziecko, rok później ja urodziłam swoje. Od tego czasu nasze kontakty są słabe, bratowa źle znosi widok dzieci, brat jest chrzestnym mojej starszej córki, która teraz będzie mieć w lipcu 3 latka, jeśli dalej się nie będzie nią interesował (był dzień dziecka czy inne okazje i nic - mnie nie zależy na prezentach ) to czy jest sens go prosić na roczek młodszej, to będzie na 3 tygodnie przed drugą rocznice śmierci jego syna. Na chrzest był proszony i się pojawił, przy rodzinnych spotkaniach zachowuje się normalnie, nawet ostatnio zagadal do młodszej. Juz sama nie wiem co robić, narzeczona brata wydaje się być obrazona na nas za to, że postaralismy się o drugie dziecko, ale my zawsze chcieliśmy, mieliśmy okazję finansową, zresztą rozmawiałam z nią o tym, oni mieli się postarać o drugie, ale zmienili zdanie, a ja zaszłam w ciążę. Juz nie wiem co mam myśleć. Za rok jest ich ślub, a nasze kontakty są jakie są. Jeśli nie zaprosze ich na roczek będzie to wyglądało jakby byli jedyni pominieci. Juz nie jak o tym myśleć, zachowują się normalnie, spotykają ze znajomymi, śmieją, bratowa tylko gorzej znosi święta jak dzień matki, ale z rodziną ze swojej strony, która ma dzieci spotyka się normalnie. Co ja o tym mam myśleć? Czy to jest nadal żałoba? Czy mam nadal traktować ich w sposób szczególny, bo już nie wiem???
KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Depresja poporodowa

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Psychiatra Agnieszka Jamroży opowiada o depresji poporodowej.

Teoretycznie żałoba po stracie trwa około roku. Jednakże duży wpływ mają także różnice indywidualne, historia życia i wcześniejsze doświadczenia. Jest możliwe, że bratowa nadal przeżywa żałobę, która szczególnie objawia się w relacji z Państwa dziećmi. Nie ma tu niczyjej winy, na pewno jednak warto coś z tym zrobić zanim Wasze relacje ulegną dalszemu pogorszeniu. Może warto z bratem o tym szczerze i otwarcie porozmawiać? Nie doszukiwać się winy, ale raczej powiedzieć o swoich odczuciach z tym związanych, trosce, niepewności co do dalszego postępowania (np czy chcieliby być zaproszeni na roczek czy byłoby to dla nich zbyt trudne?). To może pomóc zarówno Państwu jak i bratu odnaleźć się w sytuacji, pokaże mu wagę trudności, a także ma szansę otworzyć drogę do odbudowania relacji. Także w sytuacji, gdy okaże się, że rzeczywiście trauma i żałoba są nadal silne i trzeba jeszcze czasu, by sobie z nimi poradzić (być może gdy brat to wytłumaczy, także Państwu będzie łatwiej zaakceptować i przyjąć chwilowe wycofanie z Waszego życia). Być może to także dobry czas, by zaproponować pomoc specjalisty z poradzeniu sobie z żałobą po stracie?

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty