Jakie są najczęstsze objawy nerwicy?

Mam 29 lat, jestem osobą niepełnosprawną. W zeszłym roku dostałam silnego lęku, potem takie uciski w głowie, na czubku głowy, coś jakby mi siedziało w głowie. Wykonałam wszystkie badania, łącznie z tomografią komputerową i wyszły okej. Lekarz neurolog stwierdził nerwicę, potwierdził to psychiatra, a ja dalej nie wierzę. Wyszukiwałam różne choroby związane z głową. Teraz chodzę na psychoterapię, niby jest lepiej, leków nie brałam, bo jak przeczytałam ulotkę, to zaraz miałam działania uboczne. Obecnie piję herbatki ziołowe. Czy nerwica może mieć takie objawy i takie oblicza? Dziwnie się czuję, jakbym nie była sobą. Miałam trochę przejść w życiu: trudny poród, potem konflikty z teściową i może stąd wzięła się nerwica. Choruję po raz pierwszy na nerwicę i czy nerwica jest wyleczalna? I czy można powrócić do swojego dawnego stanu psychicznego? Obecnie pracuję z psychoterapeutką i wiem, że to długi proces, i praca nad sobą, bo ja tak bardzo jestem skupiona na sobie i na swoich psychosomatycznych objawach, że czasem nie wierzę, że nerwica może mieć takie objawy. Bardzo proszę o odpowiedź, bedę wdzięczna. Pozdrawiam, Magda

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Neurologia Nerwica Psychiatria

Udar - kiedy wezwać karetkę?

P { margin-bottom: 0.21cm; } Jednostronna bezwładność, drętwienie kończyn, niewyraźne mówienie i problemy ze zrozumieniem mowy, ostry ból głowy ? to objawy udaru mózgu. Istnieje kilka objawów poprzedzających udar, będącymi sygnałami ostrzegawczymi.

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

94 poziom zaufania

Witam!

Dolegliwości, których przyczyny nie można potwierdzić badaniem lekarkim i przy pomocy wykonanych badań dodatkowych, mogą mieć podłoże psychologiczne. Wówczas mówimy o zaburzeniach nerwicowych. Zaburzenia nerwicowe to dość obszerna kategoria diagnostyczna, obejmująca zaburzenia lękowe, adaptacyjne, obsesyjno-kompulsywne, dysocjacyjne oraz zaburzenia występujące pod postacią somatyczną.

Opis Pani dolegliwości wskazuje na zaburzenia pod postacią somatyczną. Typowym objawem są objawy fizyczne, jak np. zaburzenia czucia, uporczywe dolegliwości bólowe, biegunka, parcie na mocz itd. Wykonywane badania nie potwierdzają fizycznych podstaw do występowania objawów, jednak pacjent najczęściej domaga się kolejnych badań, nie dowierzając diagnozie.

Osoba cierpiąca na tego typu zaburzenia często przeciwstawia się sugestiom o psychologicznym podłożu dolegliwości. Może odczuwać frustrację i rozżalenie w stosunku do lekarzy i terapeutów, uważając, że jej problem jest lekceważony. Psychoterapia nie jest gorszą, czy mniej wartościową formą leczenia. W przypadku zaburzeń nerwicowych stanowi podstawową formę leczenia, jest leczeniem przyczynowym.

U podłoża zaburzeń nerwicowych leżą bowiem: przeciążenie stresem, niezaspokojone potrzeby, konflikty psychiczne. Część z tych problemów może znajdować się na poziomie świadomości, który na co dzień jest niedostępny. Dotarcie do tych pokładów psychiki nie jest procesem szybkim, często wymaga czasu. Na rezultaty psychoterapii wpływa nie tylko terapeuta, ale i pacjent: jego zaangażowanie i wiara w skuteczność terapii. Psychoterapia ma na celu nie tylko zmniejszenie nasilenia lub ustąpienie objawów. Inne cele to np. poprawa umiejętności radzenia sobie ze stresem, rozpoznawania swoich uczuć i potrzeb, relacji z bliskimi osobami.

Zaburzenia nerwicowe można skutecznie leczyć. Wczesne rozpoczęcie profesjonalnego, systematycznego leczenia znacznie zwiększa szansę na całkowite wyleczenie.

Z pozdrowieniami