Konflikt w związku o przeszłość partnera

Dzień dobry, mam problem. Jestem w związku z mężczyzną starszym o 10 lat. Kiedy go poznałam powiedział mi, że ma dwóch synów - każde z inną partnerką, ten drugi nie wie czy jest jego i zamierza to sprawdzić. Byłam w szoku (on miał 37 lat i nie wyglądał, rozrywkowy, taki troszkę niedorosły) ale pomyślałam, że nie mogę skreślać nikogo o przeszłość - to rozdział zamknięty. Kontaktuje się z synem, z jego matką też niestety, no bo o syna. Oni mieszkają za granicą, ona wyszła teraz za mąż. Zdradziła go, stosowała przemoc, a druga kobieta przypuszczalnie wrobiła go w dziecko. Jesteśmy razem dwa lata. Jeszcze w zeszłym zauważyła, że mój partner pisze z tą pierwszą byłą nie tylko o synu. Wysyłała mu zdjęcie sukienki do ślubu, komentowała jego posty, mnie (że jestem ładna, i że mu gratuluje), kiedy spotkali się przypadkiem (po naszej kłótni) pisała potem do niego, czemu był smutny. Wszystko mi to pokazywał, czasem chwalił się synem. Jego mama też pisała z tą kobietą o mnie, wszystko niby przyjaźnie, ale zaczynało mnie to złoscić. Zaczęłam udawać, że jej nie ma i że tego syna też nie ma. Z partnerem zaczęły się kłótnie, takie normalne jak u wszystkich ( o to, że niechętnie z nim wychodzę, ja złościłam się, że że on np ma zwyczaj codziennego piwa itd) Partner był za młodu metalowcem, ta jego była też. Syn taki sam. Zaczęłam wszystko analizować, porównywać się, zakazałam mu z nią kontaktów. Odmówił, bo syn - kazałam mu wybierać między nim, a mną, krzczyć że go nienawidzę, że kocha go bardziej, a n aszego dziecka nie pokochałby. Złapałam się na myślach, że chciałabym aby jej cos się stało, żałować, że urodzila to dziecko. Wpadłam w histerię, działy się cuda. Porozmawialiśmy, wytłumaczuł mi wszystko, zapewnił o uczuciu - wierzę mu. Ale kilka dni temu znalazłam stary komentarz pod fotką sprzed ilus lat o niej ,,że byla muzą' jego. I od nowa. Kazałam mu usunąć, on wpadł w złosc, że go osaczam i że robię to samo co ona kiedyś. A ja już nie mogę. Nie chcę żeby ona istniała w jego życiu. Chcę tylko kontaktów na temat syna, a po smierci mamy partnera ona złożyla mu kondolencję. Usłyszałam, że ma klasę i ważne było dla niego dobre słowo od niej. Boli mnie to strasznie, nie mogę się pogodzić z tym. On czasem mija się z prawdą, nie w dużych rzeczach. Ale raz mi mowi, że ją kochał, raz że nie. A jeśli ten drugi syn jest jego naprawdę? To oznacza, że go nie kocha, bo nie jest tamtym, jego ukochanym. Kiedyś normalnie rozmawialiśmy, teraz on nazwał mnie już wariatką kilka razy. Zapewnia o miłości, ale ja już nie daję rady. Nie wierzę w jego słowa.