Lęk przed rozmową z ludźmi i trudność w utrzymaniu kontaktu wzrokowego

Od 3 lat czuje lęk przed rozmową z ludźmi, w nocy nie mogę spać przytłaczają mnie myśli o tym jak kiedyś się upokorzylam albo źle coś zrobiłam. Nie potrafie utrzymac kontaktu wzrokowego bo sie strasznie pesze i nie wiem co powiedzieć. Unikam kontaktu z ludźmi . Przez ostatni czas zauważyłam że mam spowolnienie myśli, czasami trudno dobrać mi słowa i mam gorsza pamięć. Co to może być? Da się z tego wyjść? Proszę pomocy
KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Leczenie depresji

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Dowiedz się, jak można ją wyleczyć.

Dzień dobry,
Na podstawie tak krótkiego opisu nie mogę stawiać diagnozy w związku z czym polecam wizytę u psychiatry, który postawi diagnozę i być może podejmie decyzję o rozpoczęciu farmakoterapii. Doradzałabym również wizytę konsultacyjną u psychologa psychoterapeuty, gdyż pomocna w przypadku tego typu objawów mogłaby się okazać psychoterapia. Zastanawia mnie to, czy przed 20-tym rokiem życia nie miała Pani żadnych objawów i czy nie dostrzegała Pani u siebie nic niepokojącego. Bardzo istotne jest także to, czy objawy pojawiły się nagle czy też narastały stopniowo. Ogółem początki fobii społecznej mają miejsce zwykle w okresie dorastania i ciekawi mnie to, czy jako nastolatka funkcjonowała Pani w podobny sposób. Objawy fobii społecznej lub społecznego wycofania mogą być również elementem jakiegoś innego zaburzenia. Nie wiem także w jaki sposób przejawiają się problemy z pamięcią oraz spowolnienie myśli. Pogorszenie pamięci może być związane np. z problemami z koncentracją uwagi. Problemy z pamięcią, koncentracją oraz spowolnienie myślenia i/lub psychoruchowe mogą być objawami np. depresji. Pani objawy mogą świadczyć o różnych zaburzeniach począwszy od depresji a skończywszy na początkach schizofrenii i błędem byłoby stawianie w tym miejscu pochopnej diagnozy, która mogłaby wyrządzić Pani wiele krzywdy. Niestety musi Pani skonsultować to z psychiatrą, ale doradzałabym na razie zachować spokój. Farmakoterapia oraz psychoterapia przy dużej motywacji pacjenta potrafią być naprawdę skuteczne. Mam nadzieję, że wszystko wkrótce się wyjaśni.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty