Mam jakiekolwiek szanse na wyleczenie?

Witam. Jestem 24 letnią kobietą. Mam diagnozę: osobowość chwiejna emocjonalnie, typ impulsywny. Okaleczam się od 11 lat, miewam często stany depresyjne, lękowe i urojenia. Od 3 lat jestem pod opieką psychiatry. Przeszłam dwie trzymiesięczne psychoterapie grupowe na oddziale dziennym leczenia nerwic. Od prawie roku przyjmuję neuroleptyk w niskiej dawce i doraźnie leki uspokajające. Po okresie poprawy, który miał miejsce jakieś 2 lata temu, mój stan stale się pogarsza - właściwie obecnie jest gorzej niż przed podjęciem leczenia. W ostatnim kwartale zaczęłam mieć napady złości tak intensywne, że cała się trzęsę. Boję się, że w takim stanie mogę stanowić zagrożenie dla otoczenia. Do tego w stanach depresyjnych mam intensywne myśli samobójcze. Wszystkie moje objawy mają charakter napadowy i utrzymują się do kilku godzin. Czasem mam kilka takich napadów w ciągu dnia. Zaczynam tracić wiarę w sens leczenia. Nie wiem czy powinnam konsultować się z innym lekarzem czy uznać, że mój przypadek jest beznadziejny. Mam jakiekolwiek szanse na wyleczenie?

KOBIETA ponad rok temu

Zaburzenia osobowości Psychiatria Zdrowie psychiczne

Kiedy należy zgłosić się do psychiatry?

Depresja bardzo utrudnia funkcjonowanie osoby w środowisku zawodowym, społecznym i prywatnym. Trzeba wiedzieć, kiedy jest moment na zgłoszenie się do specjalisty. O tym opowiada lekarz Zofia Antosik.

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

94 poziom zaufania

Witam serdecznie.

Rozumiem, że może Pani czuć się zmęczona i sfrustrowana przedłużającym się leczeniem.
Leczenie zaburzeń osobowości nierzadko jest procesem wieloletnim.
Proszę jednak nie upadać na duchu - świadomość istnienia danego problemu i Pani determinacja w walce o swoje dobre samopoczucie z pewnością przyniosą efekty.

Kluczowe znaczenie w leczeniu zaburzeń osobowości ma psychoterapia. Byłoby najlepiej, gdyby zdecydowała się Pani na systematyczną, indywidualną psychoterapię.
Istnieją również inne opcje leczenia farmakologicznego. W leczeniu zaburzeń osobowości typu borderline pomagają np. leki przeciwdepresyjne i stabilizujące nastrój. Pozwalają one na zmniejszenie impulsywności.

Myślę, że warto skonsultować się z innym lekarzem, który może zaproponować Pani inne postępowanie. Proszę jednak poinformować o dotychczasowym leczeniu.

Serdecznie pozdrawiam