Witaj,
rozumiem, że możesz się poczuć odrzucona przez swojego chłopaka. Myślę jednak, że on jest uwikłany w swojej aktualnej sytuacji życiowej. Skoro mieszka sam z mamą i jak wspominasz ma dużo obowiązków domowych, być może czuje się za nią odpowiedzialny i zobowiązany do pomocy (zwłaszcza, że ojciec nie żyje i jest jedyną osobą, na którą mama może liczyć). Trudno jest mu przyznać się do faktycznego stanu rzeczy, bo być może obawia się Twojej negatywnej oceny, ale niewątpliwie ważna jest dla niego Twoja empatia, okazanie zrozumienia. Co oczywiście nie oznacza, że sytuacja, która ma miejsce obecnie ma pozostać niezmieniona. Ważne jest abyś spróbowała zmotywować go do otwartej rozmowy na temat teraźniejszości, utwierdziła go w swoich uczuciach i zaproponowała takie rozwiązanie, które nie odcinało by Twojego chłopaka całkowicie od jego aktualnych obowiązków. Myślę, że powinien wiedzieć, że możesz liczyć na jego wsparcie oraz że nie musi się obawiać, że będziesz go chciała w jakiś sposób odciąć od jego zobowiązań. Dzięki temu będzie mu łatwiej ustanowić sobie nowe priorytety, ale nie rezygnować całkowicie z dotychczasowej hierarchii wartości.
Pozdrawiam serdecznie
Katarzyna Stadejek
