Skiba - ADHD kiedyś
Witam. Z tego co Pani opisuje zadbała Pani już o wszystko lub prawie wszystko co można robić. To budzi podziw i szacunek. Nie potrafię doradzić niczego więcej w sprawie syna. Chcę tylko powiedzieć - proszę dbać też o siebie. To ważne, aby choroby syna nie zapędziły Pani i Państwa rodziny w ślepą uliczkę. Aby Pani wraz z rodziną (na tyle, na ile to możliwe) pielęgnowała samą siebie i inne dobre rzeczy w Państwa rodzinie. Pozdrawiam
Nie wiem co stanowi położę opisanych przez Panią zaburzeń dlatego nie podejmę się poradnictwa przez forum. Osobiście pracuję w zespole rehabilitacji dzieci i młodzieży i do takiego ośrodka zalecałbym się udać.
Witam,
niestety w takim mniej więcej wieku nie rzadko dochodzi do wzmożenia zachowań agresywnych u dzieci ze diagnozowanym upośledzeniem, czy tez czasami z ADHD. Potrzeby dziecka z choroba zmieniają się tak samo jak potrzeby dzieci zdrowych, tylko tym dzieciom dotkniętym jakimś zaburzeniem czasami trudniej jest o tym zakomunikować. Choć terapia behawioralna bywa skuteczna, zawsze bardzo ważne jest jej dobre zaplanowanie oraz tzw. analiza funkcjonalna, biorąca także pod uwagę potrzeby dziecka, także te związane z relacją oraz sposób ich realizacji. Po pierwsze proszę pamiętać, ze zawsze ma Pani wgląd w terapię, jej plan, itp. Zawsze warto rozmawiać z psychologami, którzy pracują z Pani dzieckiem, współpracować, pracować z dzieckiem według wskazówek specjalistów, bo owe wspomniane przeze mnie aspekty relacji są niezmiernie ważne dla każdego dziecka. Częścią tej współpracy jest także udzielanie przez Panią informacji o wszelkich zmianach z zachowaniu dziecka, wówczas, będzie możliwa modyfikacja planów terapeutycznych, jeśli zajdzie taka potrzeba. Zachęcam do szczerych rozmów zarówno z psychologami jak i z lekarzami. W razie wątpliwości może się Pani także ze mną skontaktować bezpośrednio przez maila. Pozdrawiam.
Jeśli syn jest pod opieką, to wydaje się, że lekarze robią wszystko, co w ich mocy, by poprawić funkcjonowanie dziecka. Czasem na efekty trzeba czekać. U dzieci zmiany zachodzą często w sposób "kumulacyjny" (najpierw długo zbierane są doświadczenia, a potem nowa umiejętność pojawia się jakby z dnia na dzień, gdyby patrzeć okiem zewnętrznego obserwatora).
Warto też porozmawiać o swoich wątpliwościach z lekarzem prowadzącym. Jeśli zrobi to Pani spokojnie, w atmosferze troski i poszukiwania wiedzy, będą mogli Państwo razem podjąć decyzje dotyczące możliwości dalszego wspierania rozwoju syna.
Ważne też, żeby Pani pamiętała o sobie, swoich potrzebach i możliwościach, zapewnieniu sobie wsparcia, także tego psychicznego i odpoczynku. Choć to niełatwe, to jeśli Pani nie naładuje swoich akumulatorów, nie będzie Pani miała a czego dawać..
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Agresja u dziecka z ADHD – odpowiada Mgr Monika Prus
- Podejrzenie ADHD z zaburzeniami koncentracji – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
- Typowe objawy jak przy ADHD – odpowiada mgr Julia Firlej
- Czy biofeedback pomaga przy ADHD? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Terapia dla 15-letniego syna z ADHD – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak pomóc dziecku z ADHD kradnącemu pieniądze? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Krzyki i agresja u 5-latki a ADHD – odpowiada Mgr Kamil Tarnawski
- Histeria i zaburzenia w kierunku ADHD – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Syn ma PDD czy ADHD? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- ADHD a rozwój osobisty – odpowiada Mgr Elwira Chruściel