Pobyt na oddziale psychiatrycznym
Witam
Przyczyną rozdrapywania ran są najczęściej
traumy i urazy doznane w dzieciństwie,
których wspomnienia sprawiają tak ogromny
ból, że osoba cierpiąca rozdrapuje rany,
by bólem tym zagłuszyć cierpienia duszy.
Najskuteczniejszym sposobem dotarcia
do przyczyny i znalezienia rozwiązania problemu
jest właściwie dobrana psychoterapia.
Może też Pani zakładać solidny
opatrunek na rany.
Gdyby chciała Pani porozmawiać
o problemie to zapraszam do kontaktu.
Pozdrawiam serdecznie
Witam,
opisane zachowania mają charakter autoagresywny i należą do zaburzeń kontroli impulsu. Jest przejawem wewnętrznego napięcia na wskutek lęku. Bardzo skuteczne w redukcji takiego nieprzyjemnego napięcia są metody pracy z oddechem, pracy z ciałem.
Zachęcam do spotkania z psychologiem i przyjrzenia się emocjonalnym trudnościom, które są przyczyną napięcia i czynności służących jego rozładowaniu. Przepracowanie ich w psychoterapii pozwoli na skuteczne i trwałe pozbycie się czynności natrętnych.
Pozdrawiam serdecznie
Monika Prus
www.renovo-lublin.pl
Rozdrapywanie ran jest jedna z form autoagresji, która może przejść wręcz w coś w rodzaju kompulsji ( czyli przymusu zrobienia tego), żeby zmniejszyć napięcie, które pojawia się ... No właśnie i tu warto byłoby się przyjrzeć kiedy Pani to robi, co jest impulsem? Jest to bardzo ważne, żeby móc wyeliminować albo zmniejszyć tę chęć drapania. Zwykle przyczyna jest gdzieś głęboko i warto byłoby dotrzeć, ale sposoby typu : obandażowanie, waskie rękawy itp. aby gdzieś pod opatrunkiem się zagoiło,też mogą pomóc. Pozdrawiam.
www,pomocpsycholog.pl
Witam serdecznie,
Mówi Pani o tym, że korzystała z pomocy psychologa przez 2 lata, co sprawiło, że uporała się Pani z problemami poza jednym - rozdrapywaniem ran. Obecnie specjaliści nie są w stanie Pani pomóc, przez co pojawiło się uczucie bezradności i nie godzenie się na obecne formy farmakoterapii.
Rozdrapywanie raz jest zachowaniem autoagresyjnym, czyli jest to zadawanie bólu samemu sobie, mówi się o "karaniu samego siebie". Pozostaje pytanie : z czego to wynika? Może warto wrócić do swojego psychologa i popracować na tą trudnością albo zaczerpnąć konsultacji u kogoś innego.
Zapraszam na rozmowę.
Pozdrawiam, Magdalena Rachubińska
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak oduczyć się tego drapania zmian? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Co zrobić w przypadku autoagresji? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Nawyk zdrapywania krost przez matkę u syna – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka
- Niekontrolowany nawyk drapania w okolicy odbytu i krocza – odpowiada Mgr Maja Suwalska-Wąsiewicz
- Czy antydepresanty pomogą z nałogiem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Nawyk chrząkania u 19-latki – odpowiada Mgr Agnieszka Lipińska
- Jak powstrzymać nawyk rozdrapywania trądziku? – odpowiada mgr Anna Zawrzel
- Laki antydepresyjne a anoreksja – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Kiedy pojawią się efekty zmiany leku psychiatrycznego? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Nerwica a drapanie skóry – odpowiada Piotr Pilarski