Nerwica natręctw: do kogo zwrócić się o pomoc?

Jestem w ciąży w 24 tygodniu. Od pewnego czasu - jeszcze zdarzało się przed ciążą, ale w trakcie ciąży się nasiliło - ciągłe powracające natrętne myśli dotyczące wody, tzn. że rura w domu pęknie, że nas zaleje woda, że rury przeciekają w domu i woda kapie. Ona nie kapie, a ja ją słyszę jak kapie. Słyszę jak sąsiadka odkręca wodę u siebie, gdyż w domu jest taki charakterystyczny szum wody. Mam w sobie lęk taki, że boję się odkręcić wody w kranie w domu, gdyż od razu mam czarne myśli, że gdzieś rura pęknie lub będzie przeciekało i nas zaleje woda. Byliśmy kilka razy zalani przez sąsiadkę z góry. Również od jakiegoś czasu boję się chodzić na działkę, bo zaraz mam problem z myśleniem o używaniu wody, że gdzieś rura przecieka, kapie, że nas zaleje. Głównie chodzi o postawioną na działce altankę i że ja nie będę wiedziała, co z tym zrobić, gdyż zajmuję się tym sama. Otworzę tylko oczy i już o tym myślę i te myśli są cały dzień ze mną, nie mogę zająć się niczym innym, gdyż one wracają ciągle, nagle i natrętnie. Wzrasta we mnie strach, ciągły niepokój. Nie chcę się tak czuć, chciałabym być bardziej spokojna, co robić i do kogo zwrócić się o pomoc? Czy jest to nerwica natręctw?? Proszę o pomoc.

KOBIETA ponad rok temu

Neurologia Nerwica natręctw Nerwica

Rozwój intelektualny dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam!

Objawy opisane przez Panią w liście są wręcz klasycznymi symptomami dla nerwicy natręctw, a dokładnie dla – zaburzenia z przewagą myśli lub ruminacji natrętnych.

Od czasu do czasu prawie każdemu zdarza się mieć nieprzyjemne, wzbudzające niepokój myśli, np. czy wyłączyłam żelazko, czy zamknęłam drzwi do domu, czy zakręciłam kran. Zwykle te myśli na krótko zaprzątają uwagę i wkrótce się o nich zapomina. Inaczej dzieje się z osobami cierpiącymi na zespół natręctw. Nie potrafią one uwolnić się od natarczywych myśli, obsesji, idei, wyobrażeń czy impulsów, które pojawiają się w sposób stereotypowo nawracający.

Niemal zawsze myślom tym, o czym Pani wspomina, towarzyszy uczucie bezsensowności idei, przykrości, lęku, strachu, nieprzystosowania społecznego, a jednak człowiek rozpoznaje je jako własne myśli. Próbuje się im opierać, niestety bezskutecznie.

Objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych mogą współwystępować z objawami depresyjnymi lub u ludzi z cechami osobowości anankastycznej, która charakteryzuje się: nadmiarem wątpliwości i ostrożności, zaabsorbowaniem szczegółami, perfekcjonizmem, nadmierną skrupulatnością czy sztywnością i uporem.

Do rozpoznania nerwicy natręctw niezbędne jest ustalenie następujących wskazówek: myśli natrętne (lub/i kompulsje – czynności przymusowe) muszą występować przez większość dni w ciągu co najmniej dwóch kolejnych tygodni; obsesje stanowią źródło cierpienia i stresu; myśli natrętne przeszkadzają w codziennych czynnościach; obsesje są nieprzyjemne, interpretowane jako własne myśli, którym pacjent bezskutecznie próbuje się sprzeciwiać.

Dokładna diagnoza różnicowa możliwa będzie po konsultacji z psychiatrą. Zalecam udanie się do specjalisty, szczególnie w Pani stanie, kiedy jest Pani w ciąży. Ciągłe uczucie dyskomfortu, stresu i lęku niekorzystnie wpływa na płód.

Ratunkiem dla cierpiących na nerwicę natręctw zwykle jest psychoterapia połączona z treningiem powstrzymywania się od działań kompulsywnych. Dziś leczenie rozpoczyna się od dużych dawek leków przeciwdepresyjnych o działaniu serotoninowym, ale to powinno być ustalone indywidualnie z lekarzem, biorąc pod uwagę ewentualne ryzyko i powikłania dla ciąży.

Pozdrawiam i życzę powodzenia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

wskazana jest konsultacja psychiatryczna, w celu diagnostyki i leczenia farmakologicznego i/lub psychoterapia poznawczo - behawioralna, psychoedukacja. Pacjent i terapeuta pracują razem nad zidentyfikowaniem i zrozumieniem problemu w kontekście związku jaki występuje pomiędzy myślami, emocjami i zachowaniem danej osoby. Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Proces terapeutyczny polega na modyfikacji sposobu myślenia i przekonań - to wpływa na rodzaj i natężenie odczuwanych emocji oraz zachowanie.
Pomoc można uzyskać w Poradni Zdrowia Psychicznego.

Pozdrawiam serdecznie