Niskie poczucie wartości, brak chęci do życia, myśli samobójcze

Mój przyjaciel (współlokator) ma objawy depresyjne, tj. bardzo niskie poczucie wartości, brak chęci do życia, myśli samobójcze (wciąż powtarza, że lepiej, żeby zniknął z tego świata). Od pewnego czasu nie chce z nikim rozmawiać, nie wie co ze sobą zrobić. Proponowałem mu udanie się do specjalisty - on nawet był u lekarza rodzinnego po skierowanie, jednak nie chce udać się do niego. Jak mogę mu pomóc? Kontakt z rodziną nie wchodzi w grę. Nie mogę patrzeć, jak cały dzień siedzi w domu i leży.

MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Depresja Uczucie samotności Psychologia Myśli samobójcze

Teoria Becka

A. T. Beck jest twórcą teorii poznawczej, która wykorzystywana jest przy leczeniu depresji. Na czym polega wspomniana teoria poznawcza? Na ten temat wypowiada się psychiatra - Agnieszka Jamroży.

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

78 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę namówić przyjaciela na wizytę u lekarza psychiatry i/lub psychoterapeuty, np.: w PZP, prywatnie.

Mgr Ewa Czernik Psychologia, Łódź

62 poziom zaufania

Witam,

może Pan pójść do specjalisty i zapisać przyjaciela na wizytę. I dalej najprawdopodobniej będzie Pan musiał zaprowadzić przyjaciela na wizytę. Może się Pan też dopytać o możliwość wizyty domowej, gdyby mimo Pana wysiłków nie poszedł. Proszę skontaktować się z najbliższą Poradnią Zdrowia Psychicznego. Bardzo do tego Pana zachęcam, ponieważ z Pana opisu wynika, że sytuacja jest dość poważna.

Pozdrawiam
Ewa Czernik

mgr Natalia Słowik Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Dzień dobry,

może Pan mu pomóc rozmawiając z nim i wysłuchując jego skarg. Chodzi o to, że depresyjność zmniejsza się, jeśli pacjent może się komuś "wygadać". Ważne jest, aby nie pocieszać kolegi za pomocą popularnych haseł typu "życie jest piękne", "wszystko będzie dobrze" itp., ponieważ to wywoła odwrotny skutek - poczuje się on niezrozumiany i może uznać, że ignoruje Pan jego problemy. Lepiej powiedzieć coś w tylu "musi Ci być teraz ciężko", "rozumiem, że czujesz się koszmarnie".

Dobrze by było, gdyby zachęcił go Pan do wizyty u psychiatry lub psychologa albo psychoterapeuty. Jest wiele miejsc, w które można się udać, także prywatnie (co skraca czas oczekiwania na wizytę). Warto uświadomić mu, że nie musi cierpieć i że to żaden wstyd, że szuka dla siebie profesjonalnej pomocy.

Pozdrawiam, Natalia Słowik