Objawy bulimii - jak rozpoznać?

Dzień dobry, mam pytanie dotyczące tematu bulimia objawy. Mianowicie, moja jedyna córka zaczęła się dziwnie zachowywać i chciałabym się dowiedzieć czy pasuje to do objawów bulimii. Zauważyłam że kupiła herbatkę na odchudzanie i bardzo szybko zniknęły wszystkie saszetki, a puste opakowanie wylądowało w koszu. Córka powiedziała że jej nie smakowała i kupiła 3 inne na spróbowanie. Kolejne też zniknęły w ekstremalnie szybkim tempie. Czy to pasuje do kwestii bulimia objawy? Ponadto, dwukrotnie usłyszałam jak wymiotuje ale nie zapytałam jej o to, pewnie powiedziałaby że jej coś zaszkodziło. To też są objawy bulimii? Ostatnim czym zauważyłam jest fakt, że córka ma momentami bardzo duży apetyt, potrafi zjeść pół rzeczy z lodówki i pójść do sklepu po kolejne produkty. Wiem, że dojrzewa ale to chyba nie jest normalne, czy to mogą być objawy bulimii? Jak bulimia objawy daje u młodej osoby? Jak ją rozpoznać, jakie są pierwsze bulimia objawy? Czego nie można zignorować?
KOBIETA, 45 LAT ponad rok temu

Dieta w górach

Dzień dobry. Kryteria diagnostyczne bulimii, to: powtarzające się epizody gwałtownego objadania, zabiegi kompensacyjne: wymioty, przeczyszczanie, poszczenie, treningi siłowe, objadanie i zabiegi kompensacyjne 2 razy w tygodniu przez 3 miesiące, zaburzona samoocena wyznaczona przez kształt i wagę ciała. NASTĘPSTWA BULIMII, to m.in.wymioty, zapalenia i obrzęki ślinianek przyusznych, przewlekłe zapalenie trzustki,nadżerki w przełyku,żołądku oraz tylnej ściany gardła, chrypka, dzwonienie w uchu, zapalenie dziąseł,ubytki szkliwa, ubytki naskórka na grzbietowej powierzchni dłoni. Proszę pamiętać, że bulimia ma podłoże psychiczne i osoby u których się ją rozpoznaje cierpią na depresje i naprzemienne okresy euforii. W przypadku wątpliwości czy jest, to bulimia radzę skonsultować się z lekarzem. Pozdrawiam, Dietetyk Patrycja Sankowska

0

Witam,
Bulimia objawia się czasowymi, kompulsywnymi napadami głodu i całkowitym brakiem kontroli nad ilością spożywanych pokarmów. I choć jest to choroba, którą ciężko wykryć, bo osoby chorujące poświęcają ogromne pokłady energii na ukrywaniu symptomów napadów, to istnieje kilka objawów na które można zwrócić szczególną uwagę. Chęć ukrycia swojej choroby jest powodem utrudnionych kontaktów z najbliższymi, nerwicy, ogólnego niepokoju niejednokrotnie nawet depresji. Bulimicy niemal non stop odczuwają zmęczenie. Kobietom czasami zanika miesiączka. Do innych objawów zaliczamy: nagły spadek, a następnie przyrost masy ciała, cienie pod oczami, wilczy apetyt, częste przebywanie w toalecie po posiłkach, częste mycie zębów, krótkie paznokcie, rozdrażnienie i płaczliwość.

Pozdrawiam serdecznie

0

Witam, bulimia jest to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się napadami objadania się, po których występują zachowania kompensacyjne czyli jest to np. wywoływanie wymiotów, głodówki, użycie diuretyków, środków przeczyszczających, wykonywanie lewatyw, nadmierny wysiłek fizyczne. Czyli jeśli osoba po bardzo obfitym posiłku od razu kieruje się do toalety (w celu wywołania wymiotów lub po użyciu środków przeczyszczających) lub przez następny długi okres nic nie je to można spróbować porozmawiać z taką osobą w celu ustalenia przyczyny takiego zachowania. Ponieważ bulimia jest bardzo poważnym zaburzeniem i najlepiej poradzić sobie z tym na samym początku problemu warto również skonsultować się z psychologiem. Pozdrawiam

0
Mgr Anna Drahun Dietetyk, Kraków
24 poziom zaufania

Bulimia to zaburzenie łaknienia objawiające się silnym uczuciem głodu. Zwykle pojawia się u kobiet kontrolujących swoją masę ciała za pomocą różnych diet. Przed pojawieniem się choroby miały tendencję do objadania się a później stosowania bardzo rygorystycznych diet. Początek bulimii może wystąpić w połączeniu ze stresami niezwiązanymi z sylwetką. Sprzyjają jej pewne cechy charakteru: niska samoocena, niestabilność emocjonalna, nieumiejętność dostosowania się do otoczenia, samotność.
Do jednoznacznych objawów możemy zaliczyć:
- częste i znaczne wahania masy ciała;
- powtarzające się okresy żarłoczności (napady bulimiczne); podczas napadu chora pozbawiona jest kontroli nad jego przebiegiem- nie możne zaprzestać jedzenia, wartość energetyczna pożywienia może wtedy przewyższyć jej energetyczne zapotrzebowanie dobowe; zwykle jest to żywność „tucząca” i „niezdrowa” (słodycze, słone przekąski, dania typu fast food); co istotne poza napadami bulimicznymi chora zdaje sobie sprawę z ilości pochłoniętego jedzenia i skutków obżarstwa na masę ciała i sylwetkę;
- po napadzie następują zachowania kompensacyjne, czyli: wymioty, stosowanie środków przeczyszczających (np. herbatki, tabletki), odwadniających (np. herbaty moczopędne), leki „odchudzające” (suplementy diety), nadmierny wysiłek fizyczny;
- wymioty powodują chroniczne stany zapalne gardła, przełyku, chrypkę, odwapnienie szkliwa zębów, problemy stomatologiczne (np. próchnica, parodontoza), blizny na palcach, rękach i języku, łamliwe i brzydkie paznokcie.
Do częstych powikłań bulimii możemy zaliczyć: odwodnienie organizmu, zakłócenie równowagi wodno-elektrolitowej, zaburzenia pracy serca, upośledzenie funkcji nerek, hypokalemia (zmęczenie, drętwienie kończyn, ataki drgawek). W wyniku wywoływanych wymiotów odwraca się perystaltyka przewodu pokarmowego- samoczynne wymioty pogłębiające utratę wody i elektrolitów, bóle brzucha, obstrukcja.

Podsumowując podam kryteria diagnostyczne bulimii wg ICD-10
A. Występują nawracające epizody przejadania się (co najmniej 2 razy tygodniowo w przeciągu 3 miesięcy), w czasie których w krótkim okresie czasu spożywane są duże ilości pokarmu.
B. Utrzymuje się uporczywa koncentracja na jedzeniu i silne pragnienie lub poczucie przymusu jedzenia (głód).
C. Pacjent usiłuje przeciwdziałać efektom "tycia" za pomocą jednej lub więcej z następujących metod:
- prowokowanie wymiotów,
- prowokowanie wydalania stolca,
- kolejne okresy głodowania,
- stosowanie: leków obniżających łaknienie, preparatów tarczycy, leków moczopędnych; w przypadku bulimii u chorych na cukrzycę, mogą oni bagatelizować leczenie insuliną.
D. Samoocenianie siebie jako osoby otyłej oraz zaburzający strach przed przytyciem (zwykle prowadzące do niedoboru masy ciała).

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty