Poczucie bezsilności i myśli samobójcze - co powinnam zrobić?

Witam. Mam 14 lat i jestem dziewczyną. Od jakiegoś czasu mam niskie poczucie własnej wartości, chce mi się płakać, ale nie potrafię, mam myśli samobójcze (ale nie dojdą do skutku, bo się boję i nie potrafię, może nie chcę; myślę o tym, co by było gdyby). Długo śpię i najchętniej tylko bym spała. Jestem w pierwszej gimnazjum, wcześniej miałam dobre oceny, ale w tym roku strasznie spadłam, nie potrafię się już skupić na nauce tak jak kiedyś i przybieram na wadze. Nie potrafię się już cieszyć i nie myśleć, co inni sądzą o moim zachowaniu i wyglądzie. Mój tata zdradził moją mamę, znaczy są razem i nic się w sumie nie zmieniło, i jak się dowiedziałam, to dobrze to przyjęłam, ale chyba nie powinnam. Nie przeszkadzało mi to i dalej nie przeszkadza. Ale zastanawiam się, czy to może mieć jakiś wpływ na to, jak się teraz czuję. Od roku chodzę po szpitalach i klinikach, badam się, bo mam podejrzenie kłębuszkowego zapalenia nerek. Nie okazuję smutku przy bliskich, bo się boję, tylko nie wiem dlaczego.

KOBIETA, 14 LAT ponad rok temu

Udar - kiedy wezwać karetkę?

P { margin-bottom: 0.21cm; } Jednostronna bezwładność, drętwienie kończyn, niewyraźne mówienie i problemy ze zrozumieniem mowy, ostry ból głowy ? to objawy udaru mózgu. Istnieje kilka objawów poprzedzających udar, będącymi sygnałami ostrzegawczymi.

Witam!

Piszesz, że zmiana Twojego zachowania nastąpiła niedawno. Straciłaś pewność siebie, a Twoja samoocena znacznie się obniżyła. Myślę, że na ten stan złożyło się kilka spraw: problemy w związku rodziców, podejrzenie choroby i ciągłe wizyty w szpitalach, zmiany okresu dojrzewania oraz duszenie w sobie problemów. Zastanów się, czego się boisz i co daje Ci tłumienie w sobie emocji. Zmniejsza Twój ból i cierpienie? A może nasila je i powoduje poczucie bezsilności oraz myśli samobójcze? Najtrudniej jest samotnie zmagać się z problemami. Wsparcie bliskich potrafi dodać sił i odwagi do pokonywania trudności. Może jednak warto powiedzieć, co naprawdę czujesz i co się z Tobą dzieje. Kiedy tego nie komunikujesz rodzicom, oni mogą nie zauważyć, że jest Ci źle i że ich potrzebujesz. Rodzice są najbliższymi Ci osobami i mogą wspólnie z Tobą szukać rozwiązań dla Twoich problemów oraz wpływać pozytywnie na Twoje samopoczucie, otaczając Cię troską i opieką. Dlatego warto wyrażać swoje uczucia i rozmawiać z bliskimi osobami o trudnościach.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty