Witam Panią serdecznie!
W omawianej chorobie sprawa nie wydaje się taka prosta. Na dzień dzisiejszy stan Pani mamy wygląda tak jak to Pani opisuje, a za kilka tygodni może być zupełnie inaczej. Z chorobą nowotworową nasze możliwości terapii są takie, że w wielu wypadkach ciągle jeszcze dysponujemy skutecznym leczeniem tylko na bardzo wczesnym (często bezobjawowym) etapie choroby, kiedy tylko garstka pacjentów zdaje sobie z niej sprawę. W tym konkretnym typie raka, a więc w raku drobnokomórkowym problem polega na tym, że jest to najbardziej złośliwy nowotwór w obrębie płuc. Etapy leczenia jakie Pani opisuje wskazują, że udało się Pani mamę zakwalifikować do operacji, aby zmniejszyć rozmiar guza. Razem z chemioterapią i radioterapią, ten system postępowania jest do tej pory wysoce skuteczny (rak drobnokomórkowy dobrze reaguje na chemioterapię) i szeroko stosowany. Trzeba jednak zdać sobie sprawę, że jak każde leczenie, a leczenie cytostatyczne zwłaszcza, jest toksyczne dla organizmu i w różnym stopniu wyniszczające dla pacjenta (leki atakują chore, ale i zdrowe komórki). Remisja jest osiągana niekiedy za cenę bardzo dokuczliwych objawów (najbardziej znane to wypadanie włosów, wymioty, zmiany popromienne). Niestety, mimo tego że dąży się do doszczętności terapii, czyli wycięcia i napromieniowania (usunięcia) wszystkich komórek nowotworowych z marginesem zdrowych tkanek, nie jest to nigdy do końca możliwe. Spowodowane jest to faktem, że znaczna większość pacjentów zgłasza się do lekarza już w bardzo zaawansowanym stadium choroby. Wtedy mimo remisji, po jakimś czasie choroba zwykle nawraca, mogą pojawiać się ogniska przerzutowe. Te naświetlania głowy, o których Pani wspomina, to jedna ze składowych leczenia. Ma ona na celu zapobieżenie przerzutom do mózgu, gdyż tam często w tej chorobie się one lokalizują. Inne często zajmowane okolice to nadnercza, kości i właśnie wątroba. Odpowiadając na Pani pytanie, uważam że ta zmiana opisywana na wątrobie może, choć nie musi, być zmianą przerzutową. Im dłużej od zakończenia wcześniejszego leczenia, tym szansa na to się zwiększa. Jeśli nie ma Pani jednoznacznej diagnozy oznacza to, że nie da się jej zróżnicować i określić jako przerzutu w 100% i ja o tym też nie przesądzę. Na takim etapie, na którym jest Pani mama, ważne jest obserwowanie stanu chorej i objawów ewentualnego nawrotu choroby w postaci częstych infekcji (szczególnie zapaleń płuc - upośledzona odporność), nasilonego uporczywego kaszlu oraz duszności. Za występowaniem przerzutów na wątrobie i postępie choroby może świadczyć jej powiększenie, ból prawego nadbrzusza, żółtaczka. W tym momencie należy kontynuować wielotorowe leczenie: zwalczanie bólu, poprawę jakości życia, psychoterapię i ewentualnie dalszą chemioterapię po zakwalifikowaniu pacjentki przez lekarza prowadzącego. Bardzo ważne i bezwzględnie wymagane w kontekście uzyskania jak najlepszego efektu całej terapii jest zaprzestanie palenia papierosów oraz przerwanie ekspozycji na dym tytoniowy!
