Rozdrażnienie i brak głodu u 26-latki
Mam 26 lat, nie choruję na nic poważnego, przez ostatni rok schudłam samoczynnie kilka kilogramów, moje BMI jest w normie.
Od kilku miesięcy inaczej odczuwam głód, rzadziej i jakby lekko miało mi się zrobić niedobrze.
Są dni (bardzo ich nie lubię), gdy nie mam potrzeby jedzenia. Czuję ten dziwny rodzaj głodu, chciałabym coś zjeść, ale na nic nie mam ochoty. Tak mogę przez cały dzień. Często mam niskie ciśnienie tętnicze i czuję się fatalnie. W gorsze dni jestem słaba, czasem boli głowa i robi się naprawdę niedobrze - wtedy już jest pozamiatane i nie jem nawet przez 24 godziny.
Do tego zauważam zmęczenie i brak sił do życia. Wszystko bardzo mnie męczy, po krótkim czasie jestem wykończona.
Jestem często rozdrażniona. Koszmarnie znoszę PMS, w te dni objawy się nasilają, często mogłabym płakać całymi dniami. Przez płacz mam problem z codziennym funkcjonowaniem. Myślę, że związek z moim stanem ma fakt, że pół roku temu zakończył się najtrudniejszy, traumatyczny okres w moim życiu. Do dziś panicznie boję się tego, co jest związane z tamtą traumą, reaguję dziwnie, nieadekwatnie do sytuacji, jestem nadwrażliwa.
Chciałabym zapytać, co się dzieje i jak mogę sobie pomóc?
