Rozwój zespołu Borderline u 25-letniej osoby

Czy istnieje możliwość rozwinięcia się osob. borderline w wieku 25 l.?Czy osoba, która była zrównoważona przez 25 lat,nie reagowała żadnymi wybuchami gniewu,w wyniku niepowodzeń w relacjach damsko-męskich może "nagle"nabawić się podobnego zaburz.,miewać dziwne myśli,natręctwa(wewnętrzny przymus),odczuwać lęk przed bliskością emocjonalną,odrzuceniem, apatię,niechęć,ogromne cierpienie psych.,wplątywać się w niekorzystne relacje,nie wiedzieć,czego chce?Dlaczego istnieją różne opinie dot.wyleczenia?

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Lęk Psychologia Apatia

Zaburzenia lękowe

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

78 poziom zaufania

Witam,
nie wiem skąd pochodzi taka diagnoza,ale co do okresu rozwoju b-l,jest to problem tzw.stylu przywiązania z wczesnych faz rozwojowych,więc to,co przeżywasz teraz może być reakcją nerwicową,która ma to do siebie,że pojawia się po ponownym przezyciu podobnej traumy,jaka kiedyś się wydarzyła,ale nie zostawiła większych śladów.O osobowości mozna mówić o tyle,że każde wydarzenie szczególne /trudne lub miłe/ma na nia wpływ zmieniajacy.Tworzą się bowiem na podstawie takich zdarzeń trwałe postawy i przekonania o życiu,ludziach,sobie samym.
Tak to działa,więc,żeby nie zniekształciło osobowości,najlepiej to z siebie wyrzucić,jako incydent.Polecam Ci zasięgnięcie pomocy u psychoterapeuty ,który razem z Tobą rozpozna błędne,pourazowe kawałki psychiki i będziecie mogli je odrzucić.
W razie potrzeby zapraszam.

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

84 poziom zaufania

Dzień dobry!

Zaburzeń osobowości zazwyczaj nie diagnozuje się u osób młodszych, ponieważ osobowość wciąż jest wtedy w toku kształtowania się.
Jeśli początek trudności, które Pani opisuje jest jednak tak nagły i nastąpił bezpośrednio na skutek trudnych życiowych wydarzeń, warto zachować cierpliwość i nie stawiać pochopnie żadnej diagnozy.
Zaburzenia osobowości zazwyczaj przejawiają się (choćby drobnymi sygnałami) już w dzieciństwie i okresie dorastania. Jeśli tak się nie działo, bardzo ważna jest diagnoza różnicowa - wykluczenie lub potwierdzenie innych możliwych diagnoz niż zaburzenia osobowości.
Proszę osobiście skonsultować się z psychologiem i rozważyć podjęcie psychoterapii. Być może rozwiązanie obecnych problemów okaże się możliwe i po prostu wyjdzie Pani z trudnego okresu, a hipoteza zaburzeń osobowości borderline odejdzie w zapomnienie.
Nawet jeśli jednak taka diagnoza z czasem się potwierdzi (diagnoza psychologiczna zazwyczaj musi się opierać o dłuższy kontakt, nawiązanie relacji, przeprowadzanie badań diagnostycznych itp.) także jest możliwa psychoterapia w kierunku pracy nad sobą, swoimi cechami, skłonnościami.

Pozdrawiam!