To jest chore...
Mam depresję od roku i wydaje mi się, że już dłużej nie wytrzymam. Przeczytałam chyba wszystkie artykuły o depresji i tak wszystkie objawy się zgadzają: anhedonia, bezsenność, myśli samobójcze, hipochondria, bezsensowność. Mam 17 lat, żadnych znajomych, hobby. Wiem, że jestem beznadziejna. Na początku myślałam, że niemożliwe, nie mogę mieć depresji, no bo jak, przecież niczego traumatycznego nie przeżyłam, a jednak. Najgorsze są południa i noc, kiedy bezustannie myślę o śmierci i mam kłopoty z oddychaniem i zwęża mi się przełyk. Już dłużej nie mogę panować nad swoimi emocjami, np. raz się rozplakałam na lekcji. Wiem, że czytając to, ma się uczucie, że pisze to znudzona, nierozgarnięta nastolatka, ale ja naprawdę potrzebuję pomocy. Wciąż o czymś myślę, nie mogę się uspokoić, uważam życie za bezsensowne. Wiem, co mi powiecie, że niepotrzebnie wam zawracam głowę i żebym szła do psychologa. No tak, już raz byłam i niewiele to pomogło. Poza tym każdy mi mówi, że mam kompleksy. PS Czy moje zachowanie to jakaś choroba psychiczna, coś poważnego? Zdesperowana
