Wsparcie dla partnera uzależnionego od narkotyków

Wspierać go w podjęciu leczenia odwykowego w poradni uzależnień lub oddziale całodobowym, nie jesteś terapeutą, potrzebna jest pomoc osób profesjonalnie przygotowanych do pracy z osobą uzależnioną!

Być może partnerowi pomoże nabycie wiedzy, na temat samego leczenia. Leczenie przebiega w trzech etapach. Pierwszym z nich jest detoksykacja, której celem jest odtrucie organizmu, będące wstępem do dalszej terapii. Może trwać nawet kilka tygodni, a jej rezultatem jest zlikwidowanie dokuczliwych objawów zespołu abstynencyjnego, a co za tym idzie - poprawa stanu zdrowia fizycznego i psychicznego pacjenta. Takie farmakologiczne leczenie prowadzone jest zazwyczaj w warunkach ambulatoryjnych lub szpitalnych.
Natychmiastowej pomocy medycznej wymaga stan ostrego zatrucia organizmu, powodujący bezpośrednie zagrożenie życia danej osoby. Polega ona na usunięciu z organizmu wchłoniętej substancji poprzez detoksykację oraz, w późniejszym etapie, leczenie objawowe. Taka forma pomocy oferowana jest przez specjalne, szpitalne oddziały lub ośrodki ostrych zatruć.

Placówki pierwszego kontaktu
Podjęte leczenie powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb osoby uzależnionej. Wybór terapii powinien opierać się na określeniu rodzaju uzależniającej substancji oraz okresu, dawek, jak i częstotliwości jej przyjmowania, stwierdzeniu stopnia kontroli nad własnymi zachowaniami oraz deklarowanej chęci współpracy.
Chęć rozpoczęcia leczenia wiąże się z koniecznością zgłoszenia się do poradni lub punktu konsultacyjnego. Szukający pomocy mogą wybierać spośród szeregu placówek ambulatoryjnych publicznej służby zdrowia, punktów konsultacyjnych Stowarzyszenia MONAR oraz innych, rozmieszczonych na terenie całego kraju placówek. Tam przeprowadzony zostaje wywiad, a wstępna diagnoza w takim miejscu pozwala na diagnozę, ustalenie miejsca dalszego leczenia oraz otrzymanie skierowania. W placówkach pierwszego kontaktu, jeśli dana osoba jest dostatecznie zmotywowana do pracy nad sobą, nawiązany zostaje indywidualny kontakt, obejmujący np. regularne spotkania z psychologiem. Można również skorzystać uczestnictwa w różnych grupach wsparcia oraz grup terapeutycznych, które wiąże się z koniecznością utrzymywania abstynencji.
Gdy warunki ambulatoryjne nie są wystarczające, pełna pomoc osobie uzależnionej może być osiągnięta poprzez jej pobyt w placówce stacjonarnej. Jest to konieczne w przypadku, gdy kontakt z narkotykami danej osoby jest bardzo intensywny, przez co pacjent jest zdemoralizowany, nie jest w stanie pełnić dotychczasowych ról społecznych, lub też środowisko rodzinne, w którym przebywa jest wyraźnie zaburzone. Niestety ilość miejsc w takich ośrodkach leczenia uzależnień jest ograniczona, należy się więc liczyć z możliwością oczekiwania w kolejce.
Do stosunkowo nowej formy leczenia uzależnienia od narkotyków, stosowanej już wcześniej w leczeniu nałogu alkoholowego - należą oddziały dzienne oparte o zasadę społeczności terapeutycznej. Pozwalają one na jednoczesną intensywną pracę nad zwalczaniem nałogu oraz pozostanie pacjenta w jego stałym środowisku. Zajęcia terapeutyczne odbywają się w godzinach dziennych, po czym pacjenci wracają do swoich domów, gdzie obowiązują ich ustalone wcześniej reguły postępowania.
Prowadzona w wyżej wymienionych placówkach długoterminowa terapia zmierza m.in. do ustalenia cech osobowości osoby uzależnionej, źródła jej problemów oraz zrozumienia istoty mechanizmu uzależnienia. psychoterapia, oprócz utrzymania abstynencji, ma również prowadzić do poprawy funkcjonowania psychicznego i społecznego pacjentów.
Dla osób, które przebyły cykl terapeutyczny w różnych ośrodkach leczenia uzależnień, przeznaczone są także programy postrehabilitacyjne. Pomagają im w powrocie do normalnego życia w środowisku rodzinnym oraz społecznym, a także zapobiegają pojawianiu się nawrotów uzależnienia.