Związek z 10 lat młodszą dziewczyną

Ja mam 26 l a moja dziewczyna niecałe 16. Jej rodzice nawet nie chcą ze mną porozmawiać. Ja się w niej zakochałem gdy próbowałem jej pomóc by się nie cieła. Ona mnie też kocha, jestem tego pewien. Teraz jej tata się dowiedział że nadal mamy kontakt. Mama kazała zakonczyc ze mną. Naprawdę chcę dla niej jak najlepiej. Jeśli nas rozdzielą może sobie coś zrobić. Błagam o pomoc, nie wiem co mam robić. Jestem tylko straszony policją i tatą. Nikt nawet się nie chce zająć tym ze się kaleczyła. Pomocy.
MĘŻCZYZNA, 26 LAT ponad rok temu

Czy warto do siebie wracać po rozstaniu?

Witam serdecznie,
Postaraj się wczuć i zrozumieć motywy rodziców Twojej dziewczyny. Jesteś od niej dużo starszy - ta różnica nie byłaby tak istotna, gdyby Twoja dziewczyna była starsza. Ona jest jedynie nastolatką - rodzice pewnie boją się o jej przyszłość, boją się, że zajdzie w ciąże, nie poradzi sobie ze szkołą.
Możesz spróbować osobiście porozmawiać z rodzicami Twojej dziewczyny - pokaż im, że jesteś odpowiedzialnym i rozsądnym człowiekiem. Daj się im poznać - może dzięki temu choć trochę zmienią zdanie.
Pozdrawiam

0

Witaj, jedyną słuszną radą wydaje się być po prostu: "porozmawiaj z rodzicami". Rozumiem, że jest to trudne, albo nawet niewykonalne. Dobrze by było gdyby rodzice poznali Twoje intencje no i Ciebie. Być może udałoby się do nich dotrzeć jakąś inną drogą (np. listownie) jeżeli spotkanie i rozmowa jest niemożliwa. Raczej odradzam wszelkie potajemne próby kontaktu z dziewczyną, ponieważ, gdyby wyszło to na jaw, mogłoby tylko spotęgować ich niechęć do Ciebie. Życzę powodzenia.

0

Dzień dobry!

Dziewczyna z pewnością potrzebuje wsparcia i opieki - zarówno ze strony najbliższych, jak i opieki psychologicznej, psychoterapeutycznej, psychiatrycznej.

Fakt, że "jeśli rodzice nas rozdzielą, ona może sobie coś zrobić" świadczy o tym, że dziewczyna wciąż ma poważne problemy emocjonalne. Jeśli Pana obecność jest JEDYNYM warunkiem jej względnej stabilności, to NIE świadczy to o tym, że póki jest Pan przy niej, to jest ona zdrowa i bezpieczna.
Swoje zdrowie psychiczne, poczucie bezpieczeństwa, stabilną samoocenę musi ona wypracować sama, a nie w zależności od kogokolwiek. Ze względu na niepełnoletność, dużą w tym rolę wciąż odgrywać będzie jednak rodzina i rodzice jako prawni opiekunowie.

Co może Pan robić, to zachęcać dziewczynę oraz jej rodziców do podjęcia leczenia, psychoterapii. Wraz z poprawą kondycji dziewczyny, będzie ona coraz bardziej zdolna do podejmowania własnych decyzji co do relacji z rodzicami i Waszego związku.

Pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty