Związek z mężczyzną o 15 lat starszym

Mam 18 lat. Moja rodzina nie akceptuje mojego związku z 15 lat starszym mężczyzną. Za rok wybieram się na studia bliżej niego. Na tych studiach planujemy razem zamieszkać i wziąć ślub, ale mojej rodzinie się to nie podoba. Dopóki uczę się w szkole, mogę się z nim spotykać, ale tylko na kilka godzin raz na kilka miesięcy - taki kompromis wywalczyłam. Nie wiem co robić. Działać wbrew rodzinie, stracić z nią kontakt i być szczęśliwa z partnerem czy mieć rodzinę bez partnera i być nieszczęśliwa?

KOBIETA, 13 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z partnerem Relacje z rodzicami i teściami

8 sposobów, aby uzdrowić swój dom, czyli tajniki sztuki feng-shui

Mgr Magdalena Golicz Psycholog, Chorzów

84 poziom zaufania

Na pewno warto dużo i spokojnie rozmawiać z najbliższymi. Zarówno pytać ich o ich uczucia, emocje i obawy związane z partnerem, jak i mówić o swoich uczuciach potrzebach i oczekiwaniach. Ważne jednak, by nie były to żądania i pretensje, ale raczej próby komunikacji i poszukiwania porozumienia. Być może także dobrym pomysłem byłoby spotkanie rodziców z parterem, wspólne spędzenie jakiegoś czasu- rodzice mogliby go poznać, dowiedzieć się o nim czegoś, a to miałaby szanse zmienić ich uczucia w tej relacji.

Mgr Kamila Dziwota Psychologia, Kraków

68 poziom zaufania

Być szczęśliwa, czy nieszczęśliwa - oczywiście wybierz szczęście. Ale zastanów się, czy jest to faktycznie tak rozłączne. Czy faktycznie rodzina to tylko nieszczęście? Czy faktycznie stracisz z nimi kontakt, gdy zamieszkasz z partnerem? Jesteś jego pewna, ufasz mu na tyle, że dla niego przeprowadzisz się daleko od bliskich? Jak sobie wyobrażasz Wasze wspólne życie? Jak widzisz swoją przyszłość za rok?

Życzę dobrych wyborów. Pozdrawiam ciepło.

Mgr Alicja Maria Jankowska Psycholog, Szczecin

71 poziom zaufania

Droga Nastolatko. Specjalnie napisałam "nastolatko" ponieważ 18 lat to okres pierwszych zauroczeń miłosnych, czasami trwałych a czasami ulotnych. Życzę, aby to był trwały związek. Czas w Pani przypadku jest jak najbardziej wskazany. Nic nie wiem o Pani wybranku - nie napisała Pani kto to jest, co robi, czym się zajmuje. Rodzice poszli na kompromis. Dobrze, że planuje Pani studia i dopiero tam bliższy kontakt z obecnym partnerem. Jeżeli uczucia są silne, to przetrwają mimo oporu rodziny.
Pozdrawiam, Alicja M. Jankowska
http://psychoterapie-szczecin.pl

Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA Psychologia, Warszawa

71 poziom zaufania

Nikt za panią tej decyzji nie podejmie, bo to pani będzie ponosić jej konsekwencje. Każdy wybór ma swoją cenę. Czy czuje sie pani wystarczająco dorosła, aby pojąc decyzję o samodzielnym życiu, samodzielnym utrzymaniu się, niezależności?

Warto zadać sobie te pytania.

Elżbieta Grabarczyk
http://ppp-salamandra.blogspot.com/