Ludzie niepełnosprawni to około 15 proc. naszego społeczeństwa, czyli około 3 mln osób. Zmagają się oni z wieloma problemami zdrowotnymi i ograniczeniami anatomicznymi i fizjologicznymi. Wiele z nich niestety utrudnia im życie seksualne. Nie jest jednak prawdą, że osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim nie może uprawiać seksu czy mieć dzieci.
Osoby niepełnosprawne mają problemy ze znalezieniem odpowiedniej pozycji seksualnej, tak, aby była komfortowa dla nich i dla partnera czy partnerki. Mężczyźni miewają problemy z utrzymaniem erekcji na wystarczająco długo, aby odbyć stosunek seksualny. U obu płci zdarzają się problemy z osiągnięciem orgazmu. Kobiety niepełnosprawne zmagają się z problemami nietrzymania moczu, zmniejszenia lub braku czucia w pochwie, niedostatecznej lubrykacji.
Problemy fizjologiczne niepełnosprawnych związane z seksem można leczyć. Istnieją metody rehabilitacji seksualnej, które pozwalają prowadzić normalne życie seksualne. Są to na przykład fizykoterapia, masaże, iniekcje do ciał jamistych prącia, podawanie tabletek wspomagających erekcję.
Inną grupą problemów w życiu seksualnym osób niepełnosprawnych są zahamowania psychologiczne. Wiele osób niepełnosprawnych czuje się mało atrakcyjnych seksualnie, mają także poczucie niedopasowania do schematów kulturowych męskości i kobiecości. Niepełnosprawność, która pojawiła się nagle w życiu danej osoby, może wywoływać lęki o to, czy związek przetrwa.
O tym, jak wygląda seks niepełnosprawnych mówi seksuolog Anna Golan.