Grzybica pachwin
Grzybica pachwin (łac. Tinea inguinalis) jest dolegliwością pojawiającą się przede wszystkim u mężczyzn. Za rozwój choroby odpowiadają wilgotność i wysoka temperatura w fałdach pachwinowych. Grzybica pachwin najczęściej atakuje latem. Narażeni są na nią mężczyźni, który noszą obcisłą i nieprzewiewną bieliznę. Nieleczona grzybica pachwin może doprowadzić do grzybiczego zakażenia penisa, a także dodatkowego zakażenia drożdżami lub bakteriami. Często na rozwój grzybicy pachwin wpływają otyłość i cukrzyca.
1. Przyczyny grzybicy pachwin
Choroba częściej pojawia się u młodych mężczyzn w wieku 18-30 lat. Grzybicy pachwin sprzyjają: wzmożona potliwość, częste noszenie obcisłej bielizny, uprawianie sportów kontaktowych oraz duża wilgotność powietrza. Grzybica w pachwinach pojawia się na skutek przeniesienia zmian grzybiczych z innych miejsc, np. ze stóp i szerzy się przez bezpośredni kontakt z zakażonymi przedmiotami, np. ręcznikami, gąbkami, bielizną lub też w wyniku kontaktu z zakażoną osobą. Najczęściej wywołują ją grzyby Epidermophyton floccosum oraz Trichophyton rubrum.
2. Objawy grzybicy pachwin
Do typowych objawów tej choroby zaliczamy:
- plamy rumieniowe ze stanem zapalnym,
- zmiany skórne z widocznymi grudkami i pęcherzykami,
- ogniska chorobowe umiejscowione w okolicy pachwin (zwłaszcza w miejscu przylegania moszny do ud),
- uczucie świądu,
- zmiana barwy skóry na kolory od czerwonego do brązowego,
- łuszczenie się zmian.
Czasami może pojawić się rozległe ognisko rumieniowo-zapalne. Grzybica pachwin może rozszerzać się na skórę podbrzusza, pośladków i okolicę krzyżowo-lędźwiową. Może dojść też do zakażenia drożdżakowego prowadzącego do zmian wysiękowych w pachwinach. Przebieg choroby jest przewlekły.
3. Diagnozowanie grzybicy pachwin
Chorobę diagnozuje się na podstawie mikroskopowego badania łusek pobranych ze zmian skórnych. Badaniu poddaje się mokry preparat z wodorotlenkiem potasu. Obecność grzybów można także potwierdzić poprzez hodowlę na pożywkach i zadziałanie odpowiednim barwnikiem np. czerwienią fenolową w przypadku dermatofitów.
Grzybica pachwin może być pomylona z wyprzeniem bakteryjnym (nasilony stan zapalny w głębi fałdu skórnego), z wyprzeniem drożdżakowym (większy stan zapalny i zmiany wysiękowe w głębi fałdu) lub z łupieżem rumieniowym (stan zapalny jest mniejszy, nie pojawiają się grudki ani pęcherzyki) czy z łuszczycą (na chorej skórze nie ma pęcherzyków).
4. Leczenie grzybicy pachwin
W leczeniu grzybicy pachwin stosuje się przede wszystkim maści, kremy i aerozole z lekami przeciwgrzybiczymi (np. klotrimazol, mikonazol, terbinafinę, cyklopiroks, tolnaftat, itrakonazol, chlormidazol w postaci maści, ekonazol w postaci kremu, naftyfinę, butenafinę lub oksykonazol). Należy je aplikować na zmienione chorobowo miejsce oraz skórę otaczającą. Można także zastosować preparat nanosrebra w sprayu.
Czasem istnieje konieczność zażywania doustnych środków przeciwgrzybiczych. Nie należy stosować leków przeciwgrzybiczych łącznie z kortykosteroidami, ze względu na możliwość pojawienia się ogólnych i miejscowych działań niepożądanych. Chory powinien szczególnie dbać o higienę osobistą, nosić luźną, czystą i bawełnianą bieliznę, aby zmniejszać otarcia skóry. Można stosować pudry, które zapobiegają nadmiernej wilgoci. Zaleca się także przecieranie chorych miejsc spirytusem salicylowym. Niestety, grzybica pachwin jest chorobą, która często powraca.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.