IgM – charakterystyka, wskazania, opis badania, norma, interpretacja wyników

IgM oznacza immunoglobuliny typu M. IgM to przeciwciała występujące w organizmie człowieka, w którym pojawiły się jako jedne z pierwszych. Oczywiście w organizmie są jednymi z wielu przeciwciał, jednak ich stężenie ma ogromny wpływ na funkcjonowanie organizmu. Obniżony poziom IgM może świadczyć o poważnej chorobie, którą jest borelioza, a także o chorobach wątroby. Jak wykonywane jest badanie na stężenie IgM i kiedy należy je zrobić?

1. IgM – charakterystyka

IgM to frakcje białek osocza krwi, które produkowane są przez komórki układu immunologicznego. IgM nie wykazuje zmienności izotopowej oraz nie występuje w formie monomerycznej. Pojedyncza cząsteczka IgM przypomina płatek śniegu, a połączenie wielu cząsteczek przypomina naukowcom kraba. IgM dobrze aktywuje białka występujące w osoczu. Do IgM można zaliczyć izoaglutyniny anty A i anty B. Wzrost IgM w organizmie bardzo często świadczy o zakażeniu boreliozą.

2. IgM – wskazania

Badanie na obecność przeciwciał IgM wykonuje się w przypadku, kiedy pacjent zauważy u siebie:

Zobacz film: "Badania w RZS"

• ból w stawach – najczęściej bolą stawy kolanowe i skokowe. U niektórych pacjentów bóle w stawach mogą być jedynym objawem wystąpienie boreliozy;
• rumień na skórze – rumień występuje zazwyczaj po kilku dniach od ukąszenia przez kleszcza. Na początku wygląda niegroźnie, jak niewielka czerwona plamka, jednak z biegiem czasu powiększa się, w środku tworząc jasną plamę. Po upływie kilku dni przybiera postać pierścienia, jego obwódka jest czerwona, a środek blady;
• niewielkiego guzka – guzki te noszą nazwę chłoniaka limfocytowego, występują często w okolicach małżowiny usznej, mosznie lub brodawce. Guzek nie boli, jednak jest koloru sinego lub czerwonego;
• zapalenie skóry – na nogach albo rękach pojawiają się czerwone zmiany skórne. Skóra bardzo często wydaje się niezwykle cienka i przybiera odcień fioletowy lub czerwony. Objaw ten obserwuje się kilka dni po ugryzieniu kleszcza;
• utratę wagi;
• zmęczenie, ogólne osłabienie organizmu;
• swędzenie skóry;
• przewlekły kaszel;
• wysoką gorączkę;
• bóle brzucha.

Nieprawidłowe stężenie IgM we krwi, nie tylko może oznaczać boreliozę, ale także nowotwory układu chłonnego lub infekcje wątroby.

3. IgM – opis badania

Na badanie stężenia IgM pacjent powinien udać się na czczo. Ostatni posiłek powinien zjeść o godzinne 18 poprzedniego dnia. Badanie IgM wykonywane jest z krwi pacjenta. Specjalista pobiera próbkę krwi z żyły łokciowej i wysyła do dalszych badań.

4. IgM – norma

Na wyniki stężenia IgM we krwi ma wpływ wiek pacjenta, metoda oznaczenia, a nawet płeć. Prawidłowe stężenie IgM powinno się jednak mieścić w granicach 0,4–2,8 g/l.

5. IgM – interpretacja wyników

Podwyższone stężenie IgM we krwi najczęściej może świadczyć o:

• boreliozie;
• różyczce;
• ostrym stanie zapalnym wewnątrz organizmu;
• chorobach wątroby;
• obecności pasożytów;
• makroglobulinemii Waldenstroma.

Obniżony poziom IgM w surowicy krwi świadczyć może o:

• zespole utraty białek;
• splenektomii;
• nowotworze układu chłonnego.

Z każdym wynikiem badania pacjent musi udać się do lekarza prowadzącego. Nie można samodzielnie interpretować wyników. Każdy pacjent jest inny, a nie każde podwyższenie lub obniżenie stężenia IgM we krwi może oznaczać choroby.

Potrzebujesz wizyty, badania lub e-recepty? Wejdź na znajdzlekarza.abczdrowie.pl, gdzie uzyskasz pomoc na wyciągnięcie ręki.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.