Zatorowość płucna – co to jest, objawy, leczenie
Zatorowość płucna, inaczej zwana zatorem tętnicy płucnej, jest to stan, który może zagrażać życiu pacjenta, dlatego wymaga szybkiej konsultacji lekarskiej. Materiałem zatorowym jest najczęściej skrzepnięta krew, która powoduje zamknięcie światła naczyń płucnych, a w efekcie do nieprawidłowego krążenia.
1. Co to jest zatorowość płucna?
Najczęściej zatorowość płucna pojawia się u osób z zaawansowanymi stadiami chorób układu krążenia czy układu oddechowego. Objawy zatorowości płucnej to przede wszystkim: bardzo szybko narastająca duszność, przy której pojawia się także zasinienie ciała.
Ból kłujący zlokalizowany za mostkiem w klatce piersiowej. Dodatkowo chory, u którego zdiagnozowana jest zatorowość płucna uskarża się na suchy kaszel i krwioplucie.
Mogą wystąpić również objawy współtowarzyszące, np. dodatkowe bicia serca, płytki oddech, ogólny niepokój, może dojść do omdlenia. Oczywiście nasilenie objawów zatorowości płucnej jest zależne od stopnia zamknięcia naczynia płucnego, ale także od ogólnego stanu zdrowotnego chorego.
Przy zamknięciu pnia tętnicy płucnej może dojść nie tylko do wstrząsu, ale także do zatrzymania krążenia. W momencie, kiedy doszło do zatoru naczynia mniejszego wiele zależy od kondycji pacjenta i tak, jeżeli chory dodatkowo cierpi na niewydolność serca to przebieg zatorowości płucnej jest znacznie cięższy niż u osób zdrowych.
Zatorowość płucna musi być właściwie zdiagnozowana. Jeśli lekarz specjalista uważa, że stan pacjenta to zatorowość płucna powinien zlecić spiralną tomografię komputerową, która pozwoli na właściwą ocenę drożności pnia płucnego. Według niektórych lekarzy w pierwszej kolejności podejrzewając, że wystąpiła zatorowość płucna, powinno się wykonać perfuzyjną scyntygrafię płuc.
Oczywiście należy zlecić analizę krwi, która powoli przykładowo na określenie znaczników uszkodzenia mięśnia sercowego – w przypadku, gdy jest to zatorowość płucna są znacznie podwyższone.
Pomocne badania, które mogą ułatwić diagnozę są na pewno RTG klatki piersiowej, EKG serca. Bardzo dużo zależy od umiejętności lekarza, który powinien umieć odróżnić zator od zawału serca, zapalenia płuc czy wirusowego zapalenia opłucnej.
2. Leczenie zatorowości płucnej
W pierwszej kolejności pacjentowi, u którego zaistniała zatorowość płucna należy podać heparynę niefrakcjonowaną, której zadaniem jest zahamowanie procesu krzepnięcia krwi. Następnie podawane są leki trombolityczne powodujące rozpuszczanie zakrzepu, który zalega w naczyniach płucnych i powinny przywrócić właściwy przepływ krwi. W momencie, kiedy chory jest już ustabilizowany lekarz zleca podanie leków przeciwkrzepliwych.
To też warto wiedzieć
Zatorowość płucna jest trudna w leczeniu, dlatego jeśli podawanie leków przeciwkrzepliwych nie przynosi zamierzonych efektów potrzebne jest zastosowanie embolektomii płucnej, czyli zabiegu, którego zadaniem jest usunięcie materiału powodującego zator.
Leczenie zatorowości płucnej poprzez założenie filtru do głównej żyły, zapewni blokadę dla materiału zatorowego, który może dostać się do płuc czy serca. Niestety statystyki wskazują na to, że pacjenta, u którego została zdiagnozowana zatorowość płucna rzadko, kiedy udaje się uratować – w tym przypadku ważna jest szybka reakcja i natychmiastowa hospitalizacja.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.