Zespół cieśni nadgarstka – czynniki ryzyka
Najpierw zaczyna boleć i drętwieć ręka. Potem ból i drętwienie przenoszą się na plecy, aż w końcu nie dają spokojnie spać w nocy. Jeśli takie objawy pojawiają się każdego dnia, to możemy mieć do czynienia z zespołem cieśni nadgarstka. Objawy tej dolegliwości są często bagatelizowane i zrzucane na karb przemęczenia ręki. Tymczasem nieleczona może doprowadzić do konieczności przeprowadzenia operacji.
1. Czym jest zespół cieśni nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka był niegdyś chorobą „zarezerwowaną” dla sekretarek, pianistów, dziennikarzy i informatyków. Obecnie ze względu na tryb życia i siedzącą pracę cierpi na nią coraz więcej osób. Wystarczy tylko trzymać rękę przez długi czas w tej samej pozycji, np. na kierownicy lub klawiaturze komputera, aby odczuć pierwsze objawy zespołu cieśni nadgarstka. Choroba ta jest zaburzeniem pracy nerwu pośrodkowego, który powstaje przy nadmiernym i długotrwałym nacisku.
Drętwienie palców oraz ból w obrębie dłoni promieniujący w kierunku pleców to pierwsze objawy. Potem przychodzą trudności w utrzymaniu przedmiotów w dłoni i wykonywaniu precyzyjnych czynności, takich jak szycie czy wykonywanie makijażu. Ostatnim stadium choroby jest zanikanie mięśni, które często jest błędnie interpretowane jako poprawa stanu zdrowia. Uporczywy ból zanika, ale jest to spowodowane degeneracją mięśni. To ostatni moment na rozpoczęcie leczenia.
2. Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka
Rozwój zespołu cieśni nadgarstka jest uwarunkowany najczęściej wykonywaną na co dzień pracą chorego. W znacznie większym stopniu dotyka osoby siedzące przed komputerem, zawodowych kierowców i osoby pracujące fizycznie. Co ciekawe, zespół cieśni nadgarstka znacznie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Jeszcze kilkanaście lat temu był dolegliwością dotykającą wyłącznie osoby po 40 roku życia. Obecnie rozwija się u coraz młodszych osób, ale jest też głównym następstwem złamań i urazów ręki.
Wśród osób będących w grupie ryzyka zespołu cieśni nadgarstka znajdują się także kobiety w ciąży lub te, które niedawno urodziły. Wiąże się to z ilością krążących hormonów oraz zatrzymywaniu się wody w ich organizmach. Zbyt duża ilość wody w organizmie prowadzi do powiększania się obrzęku w nadgarstku. Dodatkowo częste noszenie małego dziecka, bujanie go czy karmienie piersią i trzymanie ręki w jednej pozycji także prowadzą do przeciążenia nadgarstka.
Rozwój zespołu cieśni nadgarstka może być także spowodowany innymi czynnikami. Jednym z nich jest akromegalia, czyli choroba hormonalna, prowadząca do przerostu chrząstki i kości. Problemy z cieśnią nadgarstków mogą też dotyczyć osób zmagających się na co dzień z cukrzycą, niedoczynnością tarczycy, menopauzą i reumatoidalnym zapaleniem stawów.
3. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Terapia zespołu cieśni nadgarstka powinna rozpocząć się od wizyty u ortopedy. Za pomocą prostych badań specjalista jest w stanie potwierdzić chorobę. Na początku z pewnością zaleci przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i skieruje chorego na fizjoterapię. Jeśli jednak takie leczenie nie da rezultatów, to ortopeda z pewnością zaproponuje unieruchomienie ręki i założy gips na co najmniej 3 tygodnie. Taka terapia pomaga aż 90% osób cierpiących na zespół cieśni nadgarstka. Czasem jednak pacjenci zgłaszają się do lekarza, kiedy na leczenie farmakologiczne zespołu cieśni nadgarstka jest już za późno, a jedynym wyjściem jest operacja. Polega ona na przecięciu więzadła i jest wykonywana najczęściej metodą endoskopową. Po operacji jest zalecana rehabilitacja, która zapobiegnie obrzękowi i pomoże uniknąć powikłań pooperacyjnych.
4. Jak uniknąć zespołu cieśni nadgarstka?
Nie zawsze jesteśmy w stanie ustrzec się zespołu cieśni nadgarstka. Jeśli jednak znajdujemy się w grupie ryzyka i mamy siedzącą pracę przed komputerem, to możemy obniżyć ryzyko zachorowania, pamiętając o kilku zasadach. Pamiętajmy przede wszystkim, aby nie trzymać nadgarstków w jednej, niewygodnej pozycji. Jeśli pracujemy przy komputerze, to zaopatrzmy się w silikonową podkładkę pod nadgarstki, która zmniejszy ich napięcie.
Zadbajmy też o właściwe miejsce pracy. Upewnimy się, że biurko, przy którym siedzimy znajduje się na odpowiedniej wysokości i nie musimy wyginać nadgarstków, aby pisać na klawiaturze. Warto też wykonywać proste ćwiczenia, które rozruszają nadgarstki. Prostujmy palce, zaciskajmy pięści, masujmy ręce i prostujmy nadgarstki. W ten sposób unikniemy zbyt długiego unieruchomienia stawów.
Jednak co najważniejsze – jeśli odczujemy pierwsze objawy związane z drętwieniem palców i bolesnością ręki, to od razu udajmy się na wizytę do ortopedy.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.
