Aleksandra Kalińska zmaga się z rakiem jelit. "Ten ból nie dawał mi spokoju"

Nowotwór złośliwy jelita grubego z przerzutami do wątroby – IV stadium – takiej diagnozy nie chce usłyszeć nikt. Usłyszała ją Aleksandra Kalińska, mama 6-letniej dziewczynki. I jej życie kompletnie się zmieniło. Początkowo nic nie zwiastowało aż tak dramatycznego scenariusza.

- Wszystko zaczęło się w styczniu 2023 roku. Wówczas zaczęłam szukać przyczyny tego, że drastycznie schudłam – 10 kg w ciągu roku. Wprawdzie stosowałam wtedy dietę, ale zaniepokoiło mnie to, że waga tak szybko spadała, nawet gdy wróciłam do swojego standardowego odżywiania - wspomina Aleksandra w rozmowie z WP abcZdrowie.

Kobieta dodaje, że w tamtym okresie przynajmniej raz w miesiącu odwiedzała lekarza rodzinnego.

- Mówił, że to nic niepokojącego. Wyniki krwi robiłam na własną rękę, ale były prawidłowe. Jedynym odstępstwem było to, że wynik żelaza był zawyżony. Poszłam również do gastrologa, który na moje problemy z wypróżnianiem zalecił mi picie większość ilości wody i przepisał probiotyki. Lekarka powiedziała także, że nie widzi sensu, żeby narażać mnie na ból związany z wykonaniem kolonoskopii, bo przecież nic się nie dzieje. Jednak ja czułam, że coś jest nie tak - opowiada.

35-latka narzekała także na dotkliwy ból kręgosłupa, ale słyszała, że jest to na pewno nerwoból i nie ma się czym przejmować.

- A to był jeden z objawów raka. Gdybym wcześniej to wiedziała, może teraz moja sytuacja nie byłaby tak dramatyczna. Ten ból nie dawał mi spokoju, ale nikt nie chciał mnie zdiagnozować. Słyszałam, że przesadzam albo że to hemoroidy. Wykonam nawet sama badanie na krew utajoną w kale – wynik wyszedł pozytywny. Jednak i tym nikt się nie przejął. Wszystko zmieniło się po wakacjach w Turcji - wyjaśnia.

Zobacz także: Choruje coraz więcej Polaków. Konsekwencją może być rak jelita grubego

W trakcie wypoczynku Aleksandra dostała krwotoku. Od razu po powrocie do Polski udała się na jeden z SOR-ów w Szczecinie.

- Bałam się iść do szpitala w Turcji, ale obiecałam sobie, że po powrocie do Polski już tak tego nie zostawię i będę wymagała konkretnej diagnozy. No i ją dostałam, ale łatwo nie było. Dopiero po pięciu dniach pobytu w szpitalu wykonano mi kolonoskopię. Gdy lekarka zaczęła mnie badać, po jej minie wiedziałam, że jest źle. Zrobiła wielkie oczy i zwołała kilku innych lekarzy do pokoju. Wtedy usłyszałam, że najprawdopodobniej jest to nowotwór i powinnam szukać najlepszych ośrodków w Polsce, które zajmują się leczeniem onkologicznym, bo sytuacja jest poważna - relacjonuje kobieta.

3 sierpnia 2023 roku Aleksandra usłyszała, że choruje na nowotwór złośliwy jelita grubego z przerzutami do wątroby w IV stadium i onkologiczna machina ruszyła.

- Przeszłam przez piekło. Radioterapię, wielomiesięczną chemioterapię i dwie operacje. W lipcu 2024 roku usunięto mi prawy płat wątroby. Niestety, w grudniu 2024 roku tomograf ponownie ujawnił nowe zmiany i nacieki. To był cios. W Polsce moje opcje leczenia się kończą. Mamy tylko cztery linie leczenia, a ja nie chcę tracić czasu. W kraju jestem nazywana pacjentem paliatywnym, dlatego zaczęłam szukać pomocy za granicą. Chciałabym skorzystać z immunoterapii, która jest dostępna w Kolonii w Niemczech. Niestety, koszt badań, konsultacji i potencjalnego leczenia za granicą to nawet kilkaset tysięcy euro. Sama nie jestem w stanie zebrać takich pieniędzy. Dlatego założyłam zbiórkę na portalu siepomaga.pl. Chcę żyć dla mojej córki, patrzeć, jak dorasta, spełnia marzenia i kibicować jej w każdym kroku życia. Dlatego jestem zmuszona, by prosić o pomoc - wyjaśnia 35-latka.

Aleksandra zapewnia, że ma w sobie ogromną wolę walki, by wyzdrowieć.

- Na początku zadawałam sobie pytanie - dlaczego ja? Nikt w mojej rodzinie nie chorował, myślałam, że nie jestem obciążona genetycznie, ale rak się pojawił. Jednak teraz nie zastanawiam się nad tym, co było, tylko skupiam się na tym, by pokonać chorobę i wrócić do życia - mówi Aleksandra.

- Chciałabym też zwiększyć świadomość na temat nowotworu jelita grubego i mówić głośno o tym, że zachorować może każdy. Młodzi również nie są bezpieczni. Dlatego warto zrobić badania genetyczne. Ja po wykonaniu badania Exacta dostałam listę badań genetycznych na mutacje, jakie powinni wykonać moi najbliżsi. Są to badania na mutacje: BRCA 1,2,APC,MSH2,MLH1,MSH6 czy PMS2. Najlepiej zgłosić się przez Facebooka do Fundacji Wiedzieć Więcej i tam porozmawiać z prof. Anną Wójcicką. Myślę, że doradzi, jakie badania zrobić. To chwila, która naprawdę może uratować nam życie - podsumowuje.

Wesprzeć Aleksandrę w walce z chorobą możesz TUTAJ.

Źródła

1. siepomaga.pl