Mity dotyczące antykoncepcji

Planując wybór metody antykoncepcyjnej, warto również uwzględnić metodę zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową. Nie wszystkie kobiety zdają sobie sprawę, że stosowanie pigułek antykoncepcyjnych nie zapewnia żadnej ochrony przed chorobami wenerycznymi. Do zarażenia: rzeżączką, chlamydiozą, wrzodem miękkim, opryszczką narządów płciowych, kłykcinami kończystymi czy kiłą może dojść w trakcie stosunku oralnego, waginalnego, jak i analnego.

Osoby, które chcą uchronić się przed chorobami przenoszonymi drogą płciową nie powinny zapominać o prezerwatywach. Należy je stosować od samego początku stosunku płciowego, aż do jego zakończenia.

Wiele kobiet obawia się tej metody antykoncepcyjnej ze względu na ryzyko przytycia. W rzeczywistości przyrost masy ciała na skutek stosowania pigułek antykoncepcyjnych zdarza się niezwykle rzadko.

Antykoncepcja doustna sama w sobie nie jest w stanie spowodować wzrostu masy ciała. Oczywiście pod warunkiem, że przestrzegamy zdrowego stylu życia – regularnie ćwiczymy i stosujemy racjonalną dietę. Jeśli wygląd aktywnej i dobrze odżywiającej się kobiety zmienia się wskutek stosowania pigułek antykoncepcyjnych - prawdopodobnie mamy do czynienia nie z problemem tycia, co z zatrzymaniem wody w organizmie.

W tej sytuacji wskazana jest konsultacja ginekologiczna oraz zmiana pigułek antykoncepcyjnych.

Rozmaite tabletki antykoncepcyjne, krążki dopochwowe czy plastry zabezpieczają kobietę przed zajściem w ciążę. Ponadto, pacjentki stosują antykoncepcję hormonalną przy takich problemach problemach jak zaburzenia cyklu miesiączkowego, zespół policystycznych jajników czy bolesne krwawienia menstruacyjne.

Po odstawieniu którejś z powyższych metod płodność wraca. Zawarte w pigułkach antykoncepcyjnych czy krążkach hormony nie gromadzą się w organizmie pacjentek. Po zaprzestaniu ich stosowania w zasadzie nie pozostaje po nich żaden ślad.

Badania naukowe wskazują, ze około połowa pacjentek zachodzi w ciążę w ciągu pierwszych 3 miesięcy po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych.

Zaprzestanie stosowania tabletek antykoncepcyjnych jest konieczne jedynie w przypadku, gdy kobieta planuje zajść w ciążę. W przeciwnym razie nie ma takiej potrzeby.

Stosowanie hormonalnych pigułek antykoncepcyjnych często wiąże się z cyklicznymi przerwami w ich stosowaniu, zazwyczaj trwającymi siedem dni w ciągu jednego cyklu (antykoncepcję doustną zwykle stosuje się w schemacie 21+7, co oznacza, że pacjentka przyjmuje tabletki przez 21 dni, a następnie robi 7-dniową przerwę, w trakcie której powinno wystąpić tzw. krwawienie z odstawienia).

Nie ma konieczności, by pacjentka brała antykoncepcję przez kilka miesięcy, a następnie robiła sobie dłuższą przerwę od hormonów, zwłaszcza gdy tabletki są dobrze tolerowane. W przeszłości, gdy kobiety miały do dyspozycji "pigułki starszej generacji", wielu specjalistów zalecało robienie przerw. Przy obecnie dostępnych, nowoczesnych pigułkach niewskazane jest fundowanie organizmowi huśtawek hormonalnych.

Ze względu na to, że rak piersi ma związek z hormonami, kobiety często obawiają się stosowania tabletek antykoncepcyjnych. Rzeczywiście panie stosujące antykoncepcję są bardziej narażone na wystąpienie tego nowotworu. Z tego względu u tej grupy kobiet zaleca się częste badania profilaktyczne piersi.

Irygacja polega na płukaniu wnętrza pochwy przy użyciu roztworu wodnego. Niektóre kobiety błędnie uważają, że metoda ta skutecznie zapobiega ciąży. W rzeczywistości irygacja nie zapobiega ciąży, a nawet może zwiększyć ryzyko infekcji pochwy w sytuacji, gdy jest zbyt często wykonywana.

"Oczyszczanie pochwy" przy użyciu strumienia wody może doprowadzić do naruszenia jej naturalnej flory bakteryjnej. Pochwa jest zdolna do samooczyszczania i utrzymywania swojego zdrowego stanu, dlatego zazwyczaj zaleca się mycie zewnętrzne okolic intymnych jedynie wodą i łagodnym środkiem, który nie podrażni okolic intymnych. Regularne wykonywanie irygacji nie tylko nie zapobiega niechcianej ciąży, ale również naraża kobietę na nawracające infekcje dróg rodnych.

Niektóre pacjentki uważają, że zajście w ciążę podczas pierwszego razu jest niemożliwe. Nie jest to prawdą. Kobieta staje się płodna od momentu wystąpienia pierwszej miesiączki. Nie ma znaczenia, czy do inicjacji seksualnej dochodzi po raz pierwszy – ryzyko zajścia w ciążę jest wówczas tak samo wysokie, jak u kobiet regularnie współżyjących.

Każda pacjentka, która chce uchronić się przed niechcianą ciążą powinna się zabezpieczać. Na rynku dostępnych jest naprawdę wiele skutecznych metod antykoncepcyjnych takich jak tabletki antykoncepcyjne, plastry czy prezerwatywy.

Jedną z najpopularniejszych metod zabezpieczenia podczas pierwszego zbliżenia seksualnego jest prezerwatywa. O ile jest ona prawidłowo założona, ryzyko ciąży jest niewielkie.

Rzeczywiście moment wystąpienia miesiączki to czas, w którym ryzyko zajścia w ciążę jest bardzo niewielkie. Warto jednak pamiętać o tym, że owulacja następuje zaraz po miesiączce i ze względu na to, że plemniki mogą przeżyć w macicy przez okres 6 dni – istnieje ryzyko zapłodnienia nawet wtedy, gdy kobieta ma okres.

Dlatego też metoda kalendarzykowa nie jest skuteczną formą antykoncepcji, ponieważ płodność kobiety może być trudna do przewidzenia, zwłaszcza u tych o nieregularnym cyklu miesiączkowym. Aby uniknąć niechcianej ciąży, zaleca się stosowanie skutecznych metod antykoncepcji, takich jak prezerwatywy, tabletki antykoncepcyjne, wkładki domaciczne.

Karmienie piersią zapobiega ciąży? Niestety, ale nie. To mit, z którym warto się jak najszybciej rozprawić. Rzeczywiście karmienie piersią może tymczasowo zatrzymać owulację i doprowadzić do laktacyjnego braku miesiączki. Laktacji nie powinno się jednak traktować jako jakiejkolwiek metody antykoncepcyjnej, ponieważ istnieje ryzyko zajścia w tym czasie w ciążę.

Panie, które nie chcą zajść w kolejną ciążę mogą stosować antykoncepcję jednoskładnikową, zawierającą jeden hormon o nazwie progestagen. Dobrą alternatywą dla tabletek są również łatwo dostępne i niedrogie prezerwatywy.