Obniżenie ścian pochwy - charakterystyka pochwy, przyczyny, leczenie,

Pochwa to wewnętrzna część kobiecego układu rozrodczego. Składa się ona z przewodu o długości około dziesięciu centymetrów, wewnętrznych części łechtaczki oraz szyjki macicy. Budowa pochwy obejmuje również ściany:

• ścianę przednią,
• ścianę tylną,
• ścianę boczną lewą oraz ścianę boczną prawą.

Pochwa spełnia bardzo ważne dla kobiecego organizmu funkcje: stanowi drogę odpływu krwi menstruacyjnej, umożliwia prokreację (stosunek zakończony wytryskiem w pochwie może skutkować zapłodnieniem) * stanowi końcowy odcinek kobiecych dróg rodnych (rozciągliwe ściany pochwy umożliwiają kobiecie poród naturalny).

Obniżenie ścian pochwy jest zaburzeniem statyki narządów miednicy mniejszej. Problem obniżenia ścian pochwy częściej dotyka kobiety w wieku okołomenopauzalnym, a także pacjentki, które mają za sobą kilka porodów siłami natury. Wszystkie wyżej wymienione czynniki mogą doprowadzić również do innych zaburzeń statyki narządu rodnego takich jak: obniżenie macicy czy wypadanie macicy, całkowite wypadanie pochwy, obniżenie pęcherza moczowego.

Obniżenie ścian pochwy zwykle spowodowane jest zachwianiem równowagi pomiędzy siłami działającymi na kobiece narządy rozrodcze, a mechanizmami odpowiedzialnymi za utrzymanie ich właściwego ułożenia. Efektem takiej sytuacji jest zwiotczenie mięśni dna miednicy, a także zmiana położenia narządów rodnych kobiety. Do obniżenia ścian pochwy może dojść w wyniku urazów okołoporodowych oraz wielokrotnych porodów. Zaburzenie statyki narządu rodnego może być również wynikiem urodzenia dużego dziecka, ważącego więcej niż 4000-4500 gramów. Inną przyczyną problemu zdrowotnego są genetycznie uwarunkowane zaburzenia budowy tkanki łącznej oraz zmiany hormonalne występujące u kobiet w okresie okołomenopauzalnym. U kobiet między czterdziestym, a sześćdziesiątym rokiem życia dochodzi do wygasania hormonalnej czynności jajników, a także drastycznego spadku produkcji estrogenów. Zdaniem wielu lekarzy, obniżenie ścian pochwy może mieć również ścisły związek z nadwagą oraz otyłością.

Istnieją różne metody leczenia obniżonych ścian pochwy. Problemy dotyczące mięśni dna miednicy można rozwiązać za pomocą operacji chirurgicznej lub fizjoterapii uroginekologicznej.

Fizjoterapia uroginekologiczna znajduje zastosowanie w leczeniu wielu dolegliwości kobiecych takich jak: endometrioza, bolesne współżycie, bolesne miesiączkowanie. Specjaliści z zakresu tego rodzaju fizjoterapii zajmują się także profilaktyką oraz leczeniem nietrzymania moczu, dysfunkcji pęcherza moczowego oraz cewki moczowej, terapią najpowszechniejszych zaburzeń związanych ze statyką kobiecego narządu płciowego takich jak obniżona pochwa, obniżona macica, obniżenie narządów rodnych wraz z pęcherzem moczowym. Bardziej zaawansowane przypadki, których nie da się wyleczyć z pomocą fizjoterapii uroginekologicznej mogą wymagać leczenia operacyjnego. Chirurgia plastyczna umożliwia wykonanie:

• operacji plastycznej przedniej ściany pochwy ze zlikwidowaniem tzw. uchyłka pęcherza moczowego (cystocele),
• operacji plastycznej tylnej ściany pochwy (w trakcie zabiegu likwiduje się uchyłek odbytnicy, znany jako rektocele)
• operacji plastycznej, w trakcie której odtwarza się środek ścięgnisty u pacjentki.

U niektórych kobiet zalecane jest wykonanie jednego etapu, u innych z kolei zaleca się wykonanie wszystkich etapów operacyjnych. Wszystko zależy od tego jak bardzo obniżony jest narząd rodny.

Po wykonaniu plastyki pochwy pacjentce przysługuje zwolnienie lekarskie. Jak długo można być na zwolnieniu po plastyce pochwy? Jeśli narząd rodny goi się w prawidłowy sposób, pacjentka może być na zwolnieniu maksymalnie czternaście dni. Jeśli występują jakiekolwiek powikłania, zwolnienie można przedłużyć o kolejne czternaście dni.