Uzupełnienie braków zębowych mostem
Mosty protetyczne to jeden ze sposobów na uzupełnienie braku jednego lub kilku zębów. Jest to stała proteza, której pacjent sam nie jest w stanie wyjąć. Wykonywane są do uzupełnienia tylko braków międzyzębowych. Często łącznie z nimi zakładane są korony zębowe (korony porcelanowe lub pełnoceramiczne). Mostki protetyczne mogą być zakładane zamiast protezy ruchomej. Czasami wykonywane są także mosty protetyczne na implantach.
Uzupełnienie braków zębowych mostem
W tym artykule:
W jakim celu wykonywane są mosty protetyczne i jakie są ich zalety?
Mosty protetyczne wykonywane są w celu zapobiegnięcia powstania nieprawidłowego zgryzu, chorób dziąseł i schorzeniom stawu skroniowo-żuchwowego. Mosty wyglądają jak przęsła, których podporę stanowią zdrowe zęby wokół brakującego, implanty lub kombinacje mieszane – zęby zdrowe z implantami. Tego typu protezę można wykonać, gdy wokół braku międzyzębowego znajdują się zęby mogące być filarami. Jeżeli takiego zęba nie ma, wykonuje się protezy ruchome lub implanty. Czasami przed założeniem mostu protetycznego wykonywana jest także korona zębowa, która stanowi podstawę (filar) dla mostu. Most może być wykonany tylko wtedy, gdy jest to możliwe, tzn. gdy obecne są zęby filarowe z obu stron, a więc tylko w brakach międzyzębowych. Gdy brak zęba jest skrzydłowy, mosty protetyczne niestety nie mogą zostać wykonane. Zamiast nich stosuje się implanty lub protezy ruchome.
Mosty protetyczne zaliczają się do uzupełnień stałych. Gdy stomatolog zacementuje most nie ma możliwości samodzielnego jego wyjęcia, dlatego też tego typu uzupełnienia mają dużo zalet. Przede wszystkim wykazują duży komfort użytkowania. W sposób fizjologiczny przenoszą one siły żucia na zęby filarowe. Są to także uzupełnienia estetyczne, ponieważ wykonywane są z wykorzystaniem koron porcelanowych lub pełnoceramicznych. Stanowią alternatywę dla protez ruchomych.
Charakterystyka zabiegu uzupełnienia braków zębowych mostem
Zabieg uzupełnienia brakującego zęba jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Lekarz musi oszlifować zęby filarowe. Jeżeli są one martwe, nie ma potrzeby podawania znieczulenia. Szlifowanie nie uszkadza zębów. Mimo to już zawsze trzeba będzie przykrywać je koronami, nawet gdy zrezygnujemy z mostu i zastąpimy go implantem. Nie należy zostawiać wolnych przestrzeni międzyzębowych. Zęby znajdujące się obok zaczną się przechylać, a zęby przeciwstawne mogą się wysunąć. Jeżeli ubytek znajduje się w części bocznej, zęby przednie są bardziej narażone na przeciążenia i w konsekwencji wypadają.
Mosty protetyczne nie mogą być założone, gdy brakuje jednego zęba filarowego. Przyczyną jest inna ruchomość implantów i zębów własnych. Implanty są nieruchome i trwale przymocowane do kości. Zęby własne w nieznacznym stopniu się ruszają. Jeżeli nie ma obu zębów filarowych, wówczas tworzy się mosty na implantach. Po kilkunastu latach kość pod przęsłem zaczyna zanikać. Przyczyny należy szukać w braku stymulacji. Podczas żucia ząb naciska na kość i pobudza ją do wzrostu. Zanik kości niesie za sobą pewne konsekwencje. W przyszłości może zabraknąć miejsca na implanty lub sprawić trudności w leczeniu protetycznym.
Źródła
- Knuchalska-Karwan Z. Stomatologia wieku podeszłego, Czelej, Lublin 2009, ISBN 978-83-7563-062-6
- Banach J., Jańczuk Z., Choroby błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003, ISBN 83-200-2784-5
- Bain C.A. Planowanie leczenia stomatologicznego, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2006, ISBN 83-89581-14-0
- Górska R. (red.), Choroby jamy ustnej - diagnostyka i leczenie, Urban & Partner, Wrocław 2006, ISBN 83-89581-49-3
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
