Zastoinowa niewydolność serca - charakterystyka, przyczyny, diagnostyka, leczenie, dieta

Zastoinowa niewydolność serca stanowi jedną z postaci niewydolności serca. U pacjentów z zastoinową niewydolnością serca dochodzi do nadmiernego gromadzenia się wody w organizmie.

Niewydolność serca jest stanem, w którym ludzkie serce nie jest w stanie pompować odpowiedniej ilości krwi do narządów znajdujących się w ciele. W konsekwencji do poszczególnych organów dociera niewystarczająca ilość tlenu, niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania lub też nadmiar krwi odkłada się w narządach.

Zastoinowa niewydolność serca może mieć charakter ostry bądź przewlekły. W przypadku, w którym problem zdrowotny dotyczy prawej komory serca, u pacjenta mogą wystąpić takie objawy jak: powiększenie wątroby, obrzęki w obrębie dolnej połowy ciała, poszerzenie żył szyjnych. Jeśli dysfunkcja dotyczy lewej komory serca, nagromadzenie płynu występuje w obrębie płuc.

Zastoinowa niewydolność serca może być spowodowana różnorodnymi czynnikami. Czasami spowodowana jest ona chorobą niedokrwienną serca, a czasami zbyt wysokim ciśnieniem tętniczym.

Dodatkowo, choroba może wiązać się również z migotaniem przedsionków, wrodzoną wadą serca lub kardiomiopatią. U niektórych pacjentów zastoinowa niewydolność serca stanowi wynik cukrzycy, schorzenia tarczycy, astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc bądź niedokrwistości.

W przypadku niewydolności zastoinowej serca ważne jest określenie, czy pacjent cierpi na ostrą czy przewlekłą postać choroby. Do stwierdzenia diagnozy niezbędne jest wykonanie określonych badań takich jak echokardiografia, badanie radiologiczne klatki piersiowej (RTG klatki). Dodatkowo, warto wykonać również badanie ogólne moczu, testy biochemiczn oceniające równowagę elektrolitową organizmu.

Warto zweryfikować również aktywność peptydu natriuretycznego typu B. Wykonanie panelu badań metabolicznych pozwala na zróżnicowanie niewydolności serca z objawami chorób nerek. Za pomocą badania mózgowego peptydu natriuretycznego można zmierzyć stopień zaawansowanie niewydolności.

Jakie leki podaje się chorym na zastoinową niewydolność serca? Otóż, w przypadku zastoinowej niewydolności serca stosuje się różne metody terapii. Sposób leczenia powinien być dostosowany do ogólnego stanu zdrowia i stopnia zaawansowania choroby. W leczeniu niewydolności serca wykorzystuje się trzy grupy leków:

• inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) – substancje zaliczane do inhibitorów konwertazy angiotensyny to przede wszystkim enalapryl, imidapryl, lizynopryl, kaptopryl, cylazapryl, peryndopryl, chinapryl, zofenopryl, trandolapryl, ramipryl
• β-blokery (beta-blokery) – najpopularniejszymi beta-blokerami dostępnymi na rynku są następujące leki: betaksolol, bisoprolol, pindolol, karwedilol, celiprolol, metoprolol, nebiwolol, atenolol, sotalol, acebutolol, propranolol
• antagoniści aldosteronu (blokery receptora aldosteronowego) – eplerenon i spironolakton to nic innego jak grupa diuretyków działających przez blokowanie receptora dla aldosteronu.

Jakiej diety powinni przestrzegać pacjenci zmagający się z zastoinową niewydolnością serca? Codzienny jadłospis zakłada przede wszystkim realizację zasad zbilansowanej diety. Chorzy powinni regularnie spożywać owoce i warzywa. Wskazane jest spożywanie co najmniej 4 lub 5 porcji warzyw oraz 2 porcji owoców dziennie.

Dieta powinna uwzględniać produkty zbożowe z pełnego przemiału np. ciemne pieczywo żytnie i razowe, kaszę gryczaną, kaszę jęczmienną. W codziennym jadłospisie nie może zabraknąć także produktów, które dostarczają organizmowi pełnowartościowego białka. Znaleźć je można w drobiu, rybach, nabiale, jajkach. Z diety należy wykluczyć takie produkty, które zawierają sporą ilość szkodliwych tłuszczów trans.

Tłuszcze te znaleźć można np. w daniach typu fast food, chipsach. Zdecydowanie korzystniejszy wpływ na organizm wykazują nienasycone kwasy tłuszczowe, które można znaleźć w oliwie z oliwek, oleju lnianym czy awokado. W codziennym jadłospisie nie powinno się uwzględniać wysoko przetworzonych mięs, mielonek czy parówek. Pacjentom chorującym na zastoinową niewydolność serca zaleca się spożywać od 4 do 6 posiłków w ciągu dnia.